ΤΕΛΕΙΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΣΕΦ!

Αν στο προηγούμενο ματς γυάλιζε το μάτι των γαύρων, χθες παραγυάλιζε το δικό μας. Ήταν κάτι παραπάνω από φανερό πως θέλανε σαν τρελοί όχι μόνο τη νίκη, αλλά και να χτίσουν μια διαφορά πόντων για το γόητρο. Και εν μέρει τα κατάφεραν οι παίχτες μαζί με την βοήθεια του Παναθηναικού, που του αξίζουν συγχαρητήρια γιατί παρά τις συνεχιζόμενες προκλήσεις των γαύρων πυγμάχων (Γούντς), καραγκιόζηδων (Γιαννάκη-Μπουρούση-Μπιφτεκιού) και θεατρίνων (Τεόντοσιτς), συγκρατήθηκαν και δεν μπούκαραν μέσα (λέμε τώρα).


Δίκαιη νίκη αν και ειδικά στα 2 πρώτα δεκάλεπτα ήταν ολοφάνερο πως μας είχε κυριεύσει το άγχος. Πάντως δεν μπορώ να πώ πως παίξαμε και φοβερά αλλά λίγο σοβαρά να παίξουμε στο ΣΕΦ, η κούπα είναι δική μας από το τέταρτο παιχνίδι.


Φυσικά οι γαύροι και μέσω των φερεφώνων ΜΜΕ τους (Φίλαθλος-Πρωκταθλητής-κτλ) ΠΑΛΙ διαμαρτύρονται για την διαιτησία. Όποτε μα όποτε παίζουν μαζί μας διαμαρτύρονται για την διαιτησία λες και ο Παναθηναικός δεν είναι υπερομάδα και χρειάζεται την βοήθεια της διαιτησίας για να νικήσει κάτι Μπουρούσηδες και κάτι ΜπιφτεκοΣοφοκλήδες. Μα είναι τόσο γελοίοι πιά;

ΚΑΚΑ ΣΗΜΑΔΙΑ

Χτές ο Παναθηναικός στο ΣΕΦ έδειξε έναν πολύ πολύ κακό χαρακτήρα. Νωθρός, χωρίς μυαλό και με πολύ κακές ενέργειες, δεν κατάφερε σε κανένα σημείο του αγώνα να δείξει οτι καν ήθελε το ματς. Ο γαύρος, γυάλιζε το μάτι τους και ΟΛΑ έμπαιναν σε αντίθεση με εμάς όπου το καλάθι φαινόταν να έχει στενέψει 2-3 εκατοστά. Απορώ με τη νοοτροπία των παιχτών μας. Ήταν σαν να στηρίζουν τα πάντα στην έδρα και οτι το χτεσινό ματς το θεωρούσαν δεδομένο οτι θα το χάσουν από τα αποδυτήρια κιόλας. Σε αντίθεση με τον γαύρο που και πιο κουρασμένος είναι και έδειξε να το παλεύει στο ΟΑΚΑ, στο πρώτο ματς.

Στο επόμενο ματς στο ΟΑΚΑ, μακάρι να σοβαρευτούμε και να παίξουμε όπως σίγουρα ξέρουμε, γιατί ένας σοβαρός Παναθηναικός, αυτόν τον παθιασμένο γαύρο μεν, τον έχει για πρωϊνό. Δεν πρέπει άλλο να αφήσουμε τους απόγονους να ονειρεύονται πρωτάθλημα. Το αξίζουμε και φέτος και θα το πάρουμε!

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΣΕΖΟΝ 2007-2008

Η χρονιά φέτος όπως πάντα ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες για κάτι καλύτερο τουλάχιστον από πέρισυ. Ξεκινήσαμε μέτρια σε πρωτάθλημα και UEFA αλλά ήρθε γρήγορα το πρώτο χαστούκι με την ήττα από τον Αστέρα Τρίπολης που όμως φάνηκε στην συνέχεια οτι θα πρωταγωνιστούσε στο πρωτάθλημα εφέτος.

Τον Νοέμβρη ο Παναθηναικός πήρε πραγματικά εμπρός με νίκες 0-4 επί του Λεβαδειακού, διπλό στην Κοπενγχάγη στο ρελαντί και νίκη με 2-1 επί της αεκ στην Λεωφόρο με πραγματικά πολύ καλή εμφάνιση όπου πήραμε και την πρώτη θέση, τουλάχιστον προσωρινά, στην βαθμολογία. Γρήγορα όμως ήρθαν και άλλες φάπες από Λάρισα και Ξάνθη όπου φάνηκαν και τα πρώτα σημάδια τρέλλας του Πεσέιρου, με πραγματικά αλλοπρόσαλλα συστήματα και ξετυλίχτηκε σε όλο της το μεγαλείο η νοοτροπία μερικών παιχτών μας που πραγματικά δεν αξίζει να φοράνε την φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος. Οι χάλια εμφανίσεις συνεχίστηκαν και στο ματς με τον Ηρακλή και φυσικά στην ταπείνωση από τον Πανιώνιο όπου όπως έγραψα και στο τότε post: "Μετά το καλό ματς με την αεκ ο Παναθηναικός παρουσιάζει σημεία διάλυσης με αποκορύφωμα την ήττα με κάτω τα χέρια από τον Πανιώνιο. Κάθε χρόνο τα ίδια σκατά. Κάθε χρόνο οι ίδιες ελπίδες, οι ίδιες υποσχέσεις, οι ίδιοι ένοχοι.....ΒΑΡΕΘΗΚΑ!" Πάλι καλά που το 2007 έκλεισε με νίκη απέναντι στον Άρη στο Χαριλάου....

Οι εορτασμοί για τα 100 χρόνια του συλλόγου άρχισαν στο εντός έδρας ματς με την Καλαμαριά όπου παίξαμε πάλι χάλια αλλά τουλάχιστον κερδίσαμε και πηγαίναμε με καλή ψυχολογία στο Καραϊσκάκη όπου εκεί ουσιαστικά για μένα χάθηκε το πρωτάθλημα. Και εξηγώ γιατί: Ο Παναθηναικός παίζοντας μπαλλάρα μέσα στο τηγάνι, κατάφερε να χάσει ένα κάρο ευκαιρίες, να χάσει πέναλτι και τελικά να φύγει με το βαθμό της ισοπαλίας. Η εμφάνιση αυτή αντί να μας κάνει να πάμε μετά να τους πατήσουμε ξανά για το επόμενο ματς του κυπέλλου, γέμισε τα μυαλά μας αέρα και φάγαμε την ξεφτίλα της σεζόν με την τεσσάρα όπου η αδιαφορία του Πεσέιρου και των παιχτών εξόργισε ολόκληρο τον Παναθηναικό λαό και αποτέλεσε την ΑΦΟΡΜΗ για την γέννηση της ΠΕΚ και της ελπίδας στις καρδιές όλων μας.

Μετά το διπλό σε Τούμπα και νίκη επί του Αστ. Τρίπολης, οι περιστάσεις μας έφεραν πάλι πρώτους στην βαθμολογία και πήγαμε Γλασκώβη να παίξουμε με την Rangers που δεν είναι και κάνα μεγαθήριο αλλά παραδόξως έφτασε μέχρι τελικό Uefa φέτος. Δεν καταφέραμε να την περάσουμε μετά το 0-0 έξω και το 1-1 εδώ όπου πραγματικά φάνηκε η ανικανότητα του Πεσέιρο. Νικούσαμε 1-0 μέχρι το τέλος και με τις μαλακίες του καταφέραμε να ισοφαριστούμε και να χάσουμε μια πρόκριση που ίσως μας οδηγούσε πολύ ψηλά φέτος. Αλλά με τέτοιο περίεργο στον πάγκο.....Νίκη στην συνέχεια τον Λεβαδειακό εντός με τραγική πάλι εμφάνιση και 1-0 και την ΠΑΕ και τους παίχτες (!!) αντί να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους να τα ρίχνουν όλα στους κακούς οπαδούς!!!

Και φτάσαμε στον Μάρτη όπου μετά το Χ στο ΟΑΚΑ με το αεκάκι και την νίκη με ωραία μπάλα επί της Λάρισας, όλοι περιμέναμε ένα διπλό στην Ξάνθη για να κάνουμε το τεράστιο βήμα για την κατάκτηση του τίτλου. Ε κλασσικά στο κρισιμότερο ματς της χρονιάς μέχρι τότε καταφέραμε να μην κατέβουμε ποτέ στο γήπεδο και σαν υπερκομπλεξικοί που είμαστε να φάμε 3 γκολ και να ξεφτυλιστούμε. Η ξεφτίλα συνεχίστηκε στην Λεωφόρο με τον Ηρακλή όπου δεν καταφέραμε να νικήσουμε τα δεύτερα μιας ομάδας που πάλευε να παραμείνει στην κατηγορία και ολοκληρώθηκε στην 28η αγωνιστική όπου διασυρθήκαμε με τεσσάρα από το και καλά 'παράρτημα΄ μας τον ΟΦΗ!!! Ουδέν κακό αμιγές καλού λέει ο λαός μας και ευτυχώς κάτι καλό βγήκε και από τις φετινές πίκρες και ο Παναθηναικός λαός συσπειρωμένος όσο ποτέ κατάφερε να μαζέψει στις 13/4/2008 πάνω από 30000 ψυχές στο Πεδίον του Άρεως για να διαδηλώσει ενάντια στην κακοδιαχείριση της αγαπημένης μας ομάδας από την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Ένα γεγονός που φυσικά και θάφτηκε από τα ΜΜΕ αλλά το ποτάμι πλέον δεν γυρνούσε πίσω και όπως φάνηκε οι αποδέκτες του μηνύματος κάτι άρχισαν να καταλαβαίνουν...

Τις εξελίξεις από εκεί και πέρα όλοι λίγο πολύ τις ξέρουμε. Πολυμετοχικότητα και νέες ελπίδες γεννιούνται για την ομάδα μας. Από του χρόνου όλοι ελπίζουμε σε ένα ΝΕΟ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ απαλλαγμένο από τσάτσους, από διχόνοιες, από την σάπια νοοτροπία τόσων ετών. Μακάρι οι ελπίδες μας να μην διαψευστούν πάλι. Αλλά ας ρίξουμε και μια ματιά στα στατιστικά της σεζόν για φέτος:

Συνολικά είχαμε πολύ καλή αμυντική παρουσία, αν και φάγαμε πολλά γκολ σε αγώνες που δεν έπρεπε. 44 γκολ υπέρ λοιπόν και 18 κατά. 1 στα 11 σουτ μας καταλήγανε στα δίχτυα ενώ οι αντίπαλοι σκοράρανε με ποσοστό 1/13. Εδώ και 2 χρόνια η ομάδα έχει πρόβλημα στις πάσες, αυτό φάνηκε και φέτος με μόλις 24% ποσοστό ολοκληρωμένων πασών (δηλαδή με αποδέκτη παίχτη για γκολ)!!! 1219 λάθη κάναμε σε 30Χ90=27000 αγωνιστικά λεπτά, δηλαδή 4,5 λάθη ανά δεκάλεπτο!!

Καλύτερος μας παίχτης μάλλον ο Σαλπιγγίδης με 20% ποσοστά ευστοχίας και 15 γκολ. Περισσότερες σωστές ολοκληρωμένες πάσες ο Καραγνούνης με τον Ίβανσιτς ενώ περισσότερες πάσες συνολικά είχε ο Μάτος με 222 πάσες δηλαδή 7,4 πάσες ανά παιχνίδι. Το χειρότερο ποσοστό σε πάσες εννοείται ο Τζιόλης με 4/21 και 104 λάθη στο παιχνίδι του. Αλλά 124 λάθη είχε και ο Καραγκούνης!

Βαθμολογία παιχτών για την κανονική σεζόν 2007-2008:

Μάριο Γκαλίνοβιτς: Καλή σεζόν εφέτος. Σταθερός και αξιόπιστος. 9/10

Ενακαρίρε Τζόσεφ: Ποιός; Δεν τον θυμάστε; Έπαιξε 166 λεπτά συνολικά και δεν φάνηκε καθόλου. Τραγικός δανεισμός. 2/10

Χόσου Σαριέγκι: Μου άρεσε. Αν δεν έκανε και το χαζό πέναλτι στην Τρίπολη θα μου άρεζε περισσότερο. 7/10

Μαρσέλο Μάττος: Με πολύ μέλλον, δυνατός, σταθερός, αξιόπιστη λύση στα χαφ. 7/10 γιατί σε μερικά ματς ήταν πολύ αδιάφορος

Νασίφ Μόρρις: Κάθε χρόνο και πιό άμπαλος. Οι ταρζανιές του μας στοίχησαν βαθμούς και φέτος. Νισάφι πια. Τον πούλο 4/10

Σωτήρης Νίνης: Για αδιευκρίνηστους λόγους δεν τον έβαζε ο Πεσέιρος. Όποτε έπαιξε έδειξε οτι έχει τεράστιο ταλέντο και μπορούσε φέτος να βοηθήσει περισσότερο. Για 97 λεπτά που αγωνίστηκε στην κανονική σεζόν 8/10

Γιάννης Γκούμας: Καλός αν και αυτός σε κρίσιμα παιχνίδια φάνηκε κατώτερος των περιστάσεων. Έχει νοοτροπία loser δυστυχώς. 6/10

Σεμπάστιαν Ρομέρο: Αστείος παίχτης με ουσιαστικά μηδενική προσφορά. Από τους πρώτους στην λίστα για έξοδο αν θέλουμε του χρόνου όντως να έχουμε καλή ομάδα 2/10

Έκι Γκονζάλεζ: Πρέπει να γίνει τεχνικός διευθυντής της ομάδας και να ρίχνει μπουκέτα στους αδιάφορους. Όσο έπαιξε εμένα μου άρεσε 7/10

Δημήτρης Παπαδόπουλος: Στο τέλος πήρε λίγο μπρος αλλά γενικά ένα μάτσο χάλια και εφέτος, έχασε και το πέναλτι στο τηγάνι. 3/10

Έλντερ Ποστίγκα: Δανεικός που βαριέται και φοβάται να βάλει τα πόδια του στη φωτιά. 3/10

Δημήτρης Σαλπιγγίδης: Η όαση στον ποδοσφαιρικό ΠΑΟ. Φιλότιμος, ακούραστος, μαχητής. 9/10

Τάκης Φύσσας: Κόλλησε τα ένσημα, μηδενική προσφορά 1/10

Αρκάντιους Μάλαρτζ: Καλούτσικος στην αρχή της σεζόν τουλάχιστον. Δικαίως όμως του έφαγε την θέση ο Γκαλίνοβιτς. Αλλά και αυτός ένα 8/10 το παίρνει.

Άντονυ Σέριτς: Τραγικός πανάθλιος παίχτης. Ταγάρι πρώτης τάξης. ΟΥΣΤ! 0/10

Γιώργος Καραγκούνης: Δεν πήρε την ομάδα στις πλάτες του όσο θα θέλαμε και στα κρίσιμα ματς. Ασχέτως αν στα play-offs το έκανε, στην κανονική σεζόν ήταν απλά καλός. 7/10

Αλέξης Τζιόλης: 1 καλό ματς, 20 χάλια. Απίστευτος παίχτης που την έχει δει παιχταράς ολκής και σέρνεται σχεδόν σε κάθε ματς. 1 στις 2 πάσες λάθος και είναι τουλάχιστον εκνευριστικό να τον βλέπεις να σέρνεται σε κάθε ματς. Πρέπει να φύγει. Επειγόντως. 2/10

Σιμάο Μάτε: Πολύ καλός ο πιτσιρικάς. Αν δουλευτεί μπορεί να έχει μεγάλο μέλλον. 8/10

Λουκάς Βύντρα: Καλύτερος από πέρισυ αλλά μια μέτρια επιλογή. Με το ζόρι κάνει για αλλαγή, πάντως σίγουρα όχι επιλογή αρχικής ενδεκάδας. 4/10

Νταμ Ν'Ντόι: Ξέρει μπάλα το παλλικάρι και όταν δεν βαριέται το δείχνει. Είναι καλός πιστεύω και μπορεί και καλύτερα. Αλλά σίγουρα δεν πρέπει να βασίζει ο ΠΑΟ το μέλλον του σε τέτοιους παίχτες μόνο. 7/10

Βαγγέλης Μάντζιος: Έπαιξε τέλεια στο ματς με την ΑΕΚ στην Λεωφόρο αλλά ως εκεί. 2/10

Αντρέας Ίβανσιτς: Τεχνίτης, καλός μπαλαδόρος, με φιλότιμο και προσπαθεί σε κάθε ματς. Μακάρι να τον αγοράσουμε. 9/10

Μίκαελ Νίλσον: Αν έπαιρνε περισσότερες επιθετικές πρωτοβουλίες θα έπαιρνε παραπάνω από 7/10. Από τους παίχτες που προσωπικά μου αρέσουν.

Ελίνι Δημούτσος: Καλός αλλά επιπόλαιος. Θέλει πολύ δουλειά. 6/10

Νίκος Σπυρόπουλος: Επιτέλους αξιόπιστη λύση στα αριστερά της άμυνας μας. Η καλύτερη μεταγραφή εφέτος. 8/10

Μανούτσο Γκονσάλβες: Αν μείνει του χρόνου και δεν βαριέται θα αφήσει εποχή. Ξέρει πολλά καντάρια μπάλα. Για το λίγο που έπαιξε 6/10 γιατί βαριόταν (στα play-offs έπαιξε καλύτερα).

Όσο για τον προπονητή; Επί 30 ματς στο πρωτάθλημα τουλάχιστον, δεν είχε αποφασίσει 11άδα. Φοβισμένος, Loser, παθητικός, άφησε τα πράγματα ανεξέλεγκτα στα αποδυτήρια και με νοοτροπία που δεν ταιριάζει στον Παναθηναικό. Είχε μικρές αναλαμπές και φάνηκαν κυρίως στα play-offs αλλά πιστεύω η απώλεια του τίτλου εφέτος ήταν κυρίως δικό του σφάλμα. Αλλά εννοείται πως αν θέλουμε να ρίξουμε τις ευθύνες εκεί που πρέπει όλοι ξέρουμε ποιος φταίει και για το εφετινό κατάντημα. Αλλά ας μην μιζεριάζουμε άλλο. Βαρέθηκα 3 χρόνια τώρα που έχω αυτό το blog να μιζεριάζω συνέχεια. Από του χρόνου ελπίζω σε μια νεά αρχή.

Πραγματικά πιστεύω πως μια νέα εποχή ξημερώνει για τον Παναθηναικό.

ΑΝΤΙΟ ΣΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΑΣ...

...με τριάρα απέναντι στον Άρη που φυσικά ΟΛΟΙ του ευχόμαστε να κατακτήσει το κύπελλο. Τελευταίο επίσημο παιχνίδι του ΠΑΟ στην Λεωφόρο, ένα γήπεδο που έκλεισε 86 χρόνια ζωής και έχει συνδεθεί με τις μεγαλύτερες στιγμές της ομάδας μας. Αφιερώματα πολλά μπορείτε να βρείτε σε διάφορα sites και αξίζει όσοι αγαπάμε τον Παναθηναικό να κάνουμε μια μίνι αναδρομή κάποια στιγμή στις ιστορικές στιγμές που ζήσαμε στο γήπεδο αυτό.

Ορθολογική ενδεκάδα κατέβασε ο Πεσέιρος και ορθολογικά έπαιξε η ομάδα, ακόμα και αν στο πρώτο ημίχρονο δεν κάναμε τις φοβερές φάσεις και παραλίγο να το φάμε κιόλας. Φυσικά δεν έλλειψε η γκαντεμιά με τον τραυματισμό του Μανούτσο αλλά και τα σφαλτσοσφυρίγματα του Κάκου που σήμερα δεν έδωσε 2 (!!) καταφανέστατα πέναλτι. Αλλά στο δεύτερο φάνηκε η ανωτερότητα μας και σε ένα δεκάλεπτο βάλαμε 3 γκολ και καθαρίσαμε απλά και όμορφα ένα δικό μας παιχνίδι. Όμορφη ατμόσφαιρα με τον Φορέα στην 7 και φάνηκε πόσο λείπει ο κόσμος του Παναθηναικού αλλά γι'αυτό ευθύνεται η ΠΑΕ και όχι ο κόσμος. Αλλά ας ελπίσουμε από το χρόνου να στηθεί το νέο μοντέλο διοίκησης, να ΓΙΓΑΝΤΩΘΕΙ επιτέλους ο Παναθηναικός μας και το ΟΑΚΑ σε κάθε ματς να γεμίζει για να βλέπει παιχταράδες και καλή μπάλα. Αλλιώς κύριοι Τζίγγερ, Βγενόπουλοι και λοιποί πάλι τα ίδια με φέτος θα έχουμε. Ο λαός του Παναθηναικού δεν στηρίζει κανέναν, μόνο τον Παναθηναικό. Από εσάς περιμένουμε με ΠΡΑΞΕΙΣ να ολοκληρώσετε τις ελπίδες και τις προσδοκίες που γεννήσατε στις ψυχές μας.

Αν χάσει βαθμούς σήμερα το 44 τότε το παιχνίδι της Τετάρτης στο ΟΑΚΑ θα είναι μια ωραία προπόνηση για το τέλος της σεζόν με εμάς στο β' προκριματικό γύρο για το Ch. League. Αλλά και πάλι δεν νομίζω πλέον οτι χάνεται η πρωτιά στα play-offs. Παρηγοριά στον άρρωστο θα μου πείτε αλλά.......

[Update]-->2-2 τελικά η αεκ και πρωτιά στα play-offs!!! Τουλάχιστον τελειώσε κάπως καλύτερα η σεζόν αφού είναι σαν να βγήκαμε δεύτεροι! Αλλά και πάλι ένα σύνθημα υπάρχει στις καρδιές μας και αυτό ακούστηκε πολύ σήμερα στην Λεωφόρο: "ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΣΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΕ"....Θα ακολουθήσει post με ανάλυση και στατιστικά της σεζόν....stay tuned....

3 ΓΙΑΤΙ ΨΑΧΝΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ...

ΓΙΑΤΙ ρε ρεμάλια δεν παίζατε έτσι πριν ένα μήνα;

ΓΙΑΤΙ ρε γαμώ τον Πεσέιρο σου έπρεπε να τραυματιστεί η μισή ενδεκάδα για να καταλάβεις επιτέλους πόσο καλύτερα παίζουμε με ένα ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟ σύστημα;

ΓΙΑΤΙ ρε τόσο καιρό δεν έβαζες τον μοναδικό άξιο μπαλαδόρο της ομάδας να παίζει;

Φανταστικός ο Νίνης χτες, όσοι είδατε το ματς θα διαπιστώσατε οτι επί 90 λεπτά δεν έκανε ούτε ένα λάθος, όλες οι πάσες ήταν επιτυχημένες και ήταν χτες απόλαυση να τον βλέπεις τον πιτσιρικά. ΟΚ ο Πανιώνιος δεν είχε κίνητρο αλλά και εμείς χτες ήμαστε πάρα πολύ καλοί, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο. Ο Μανούτσο πάλι δεν βαριόταν και ήταν και αυτός πολύ καλός αν και σίγουρα η άμυνα του Πανιωνίου χτες ήταν για κλάμματα... Κρίμα ρε γαμώτο γιατί την μισή από αυτή την απόδοση να είχαν πχ στα ματς με Ξάνθη και Ηρακλή τώρα θα ήμαστε πρωταθλητές.

Την Κυριακή με νίκη επί του Άρη που χτες διέσυρε το 'θα βλέπουν την πλάτη μας'-άρθρο 44, παίρνουμε την δεύτερη θέση που οδηγεί στον 2ο προκριματικό γύρο του Ch. League και με βάση και τα χτεσινά καλά νέα από συνάντηση Τζίγγερ-Βγενόπουλου, γεμίζουμε με αισιοδοξία για το μέλλον της ομάδας μας.

ΟΣΟ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ

Χθές καταφέραμε ακόμα και αν δεν παίξαμε φοβερά να περάσουμε από μια έδρα που χάσαμε στο πρωτάθλημα. Φυσικά όχι επειδή ήταν αδιάφορος ο Πανιώνιος, κάτι που συμβαίνει εννοείται μόνο όταν παίζει με γαύρο και αεκ ενώ με εμάς κλασσικά όλοι παίζουν για την ιστορία του και τρώνε σίδερα.....

Νίκη λοιπόν με 2 γκολ του Μανούτσο που όταν δεν βαριέται (δανεικός γαρ) δείχνει την τεράστια δεινότητα του. Επόμενο ματς με τον Πανιώνιο πάλι στην Λεωφόρο....

Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ

Τί θα μας πατήσουν. Τί θα μας ταπεινώσουν. Τί θα μας ξεφτυλίσουν. Και τί δεν ακούγαμε από τα χανούμια όλες τις προηγούμενες μέρες. Και όμως ο ημιθανής Παναθηναικός ΠΑΛΙ ξεφτύλισε την ψευτοομάδα του άρθρου-44 και μάλιστα με 4 γκολ σε ένα μόλις ημίχρονο!!! Πλέον όλα είναι δυνατά για την δεύτερη θέση αρκεί να μην χύσουμε πάλι την καρδάρα με το γάλα όπως κάναμε στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Η εκπληκτική εμφάνιση του Ίβανσιτς και η θέληση του να μείνει στην ομάδα με κάνουν να βροντοφωνάξω: ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΟΝ ΡΕ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ!!!

Φυσικά χάρηκα με τη μεγάλη αυτή νίκη και το πάθος κυρίως που έδειξαν οι παίχτες (μέχρι και ο Τζιόλης χτες προσπάθησε) αλλά από την άλλη δεν μπορώ να μην σκεφτώ οτι το ΜΙΣΟ από το πάθος και την αγωνιστική διάθεση να δείχναν στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος τώρα θα ήμαστε πρωταθλητές και μάλιστα με διαφορά. Είναι λυπηρό να τους βλέπεις να παίζουν 1 παιχνίδι τέλεια και 10 να σέρνονται. Το τί φταίει; Χιλιοειπωμένο. Η νοοτροπία, που ξεκινάει φυσικά από την διοίκηση και φτάνει μέχρι και τον κηπουρό της Παιανίας. Ας γίνει το συντομότερο δυνατό η αλλαγή αυτή που όλοι μας περιμένουμε στα διοικητικά της ομάδας και σε συνδυασμό με την πολυπόθητη έξοδο μας του χρόνου στο Champions League, μακάρι να αναστηθούμε επιτέλους.

Πάντως σίγουρα το χτεσινό ήταν κάτι που σαν Παναθηναικούς εννοείται πως μας άφησε ευχαριστημένους.