Την Κυριακή με υπηρεσιακό προπονητή στον πάγκο (Βέλιτς) καλούμαστε να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες ενός ντέρμπι που κανονικά με τις διαβεβαιώσεις που παίρναμε στην αρχή της χρονιάς από τον Χάσε Μπάκα και από το γεμάτο ρόστερ μας, θα έπρεπε να το θεωρούμε δεδομένο οτι θα νικήσουμε εύκολα τον ανύπαρκτο παοκ που πραγματικά φέτος το μόνο που έχει είναι ο Χαραλαμπίδης, ο
Τόργκελε και ένας παθιασμένος προπονητής στον πάγκο. Κατα τα άλλα παοκ δεν υπάρχει και θα έπρεπε απο καιρό να πέσει και κατηγορία με τόσα προβλήματα αλλά είπαμε.....το πολιτικό κόστος. Αλλά τώρα δυστυχώς αγχωνόμαστε για το πως θα παρουσιαστεί η ομάδα μέσα στο γήπεδο και τί πρόσωπο θα δείξει. Θα είναι πάλι νωθροί και βαριεστημένοι ως συνήθως τελευταία; Θα μπορέσουν να αλλάξουν 3 συνεχόμενες πάσες; Θα νικήσουμε χωρίς να εκτελέσουμε πέναλτι στο 80-φεύγα; ΘΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΟΥΝ ΤΗ ΨΥΧΗ ΠΑΛΙ με λίγα λόγια;Κάτι τέτοιο διαφαίνεται στον ορίζοντα εκτός και αν γίνει το περίφημο ΞΕΣΠΑΣΜΑ για το οποίο όλοι συζητάνε. Ο αντίπαλος την Κυριακή δεν θα είναι ο παοκ. Θα είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Θα πρέπει επιτέλους να ξυπνήσουνε οι παίχτες. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουνε σε ποιά ομάδα ήρθανε και τί φανέλλα φοράνε. Από τον Βέλιτς δεν περιμένω πολλά πράγματα αλλά ΑΠΑΙΤΩ να τους ξυπνήσει και να καταλάβει έστω και για τόσο λίγο που θα κάτσει στον πάγκο τι υλικό διαχειρίζεται. Δεν μπορεί να μου ξεκινήσει πάλι με Μπίσκαν και Νίλσον. Πρέπει η ομάδα να παίξει επιθετικά (4-3-1-2 με Ιβανσιτς προωθημένο και Παπαδόπουλο-Μάντζιο μπροστά) και με την μπάλλα ΚΑΤΩ. Δεν είναι δυνατόν να παίζουμε με σέντρες λες και έχουμε επιθετικούς 3 μέτρα παλλικάρια.
Αν πάλι τα παλλικάρια ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ, τότε θα υποστούν όλοι τις συνέπειες. Ο λαός του Παναθηναικού δεν ανέχεται άλλες ντροπές. Πρέπει να νικήσουμε τους γαύρους του Βορρά και πρέπει επιτέλους να παίξουμε μπάλλα. Αν πάλι έχουμε τα ίδια συμπτώματα αδιαφορίας και αγγαρείας τότε δεν μας φταίει κανένας Μπάκε και κανένας Τζίγγερ. Δεν θα φταίει ο Τζίγγερ αν ο Μπίσκαν δεν μπορεί να αλλάξει μια σωστή πάσα ή αν ο Βύντρας κάνει σέντρες από την άμυνα.
