Διαμαντίδης από άλλο γαλαξία, πήρε την ομάδα στις πλάτες του και με ένα μεγαλειώδες και πανέξυπνο και τσαμπουκαλίδικο κλέψιμο στο τέλος πήρε μαζί με τον Μαικ Μπατίστ τη πολύτιμη νίκη για την ομάδα μας και έστειλε τους απόγονους για ύπνο. Το παιχνίδι ήταν ντέρμπυ από τα παλιά και αν δεν ήταν ο Ντόμερκατ με τα άπειρα τρίποντα του ίσως να μην αντιμετωπίζαμε τόσο πρόβλημα. Αλλά η ουσία είναι οτι πάλι βεντούζα οι γαύροι και το παραμυθάκι οτι φέτος μπορούν επιτέλους να αναλάβουν τα ηνία του Ελληνικού μπάσκετ τελείωσε. Ο Αυτοκράτορας είναι ΕΔΩ και δεν αστειεύεται. Μπραβο Μητσάρα!
Όσο για τον Σκουντή και τους άλλους της ΕΡΤ που χτες περιγράφαν λές και ήταν επίσημα μέλη της Θύρας 7, καλά να πάθετε. Σας δέρνουν αυτοί που γλύφετε. Ειρωνία έ;
Σχετικά με τη μπάλα, η ομάδα όντως έπαιξε συμπαθητικά στο πρώτο ημίχρονο όπου έχασαν τουλάχιστον 3 κλασσικές ευκαιρίες με Σάλπι και Παπαδόπουλο και έτσι όπως παρουσιάστηκε ο Ηρακλής χτες έπρεπε να νικήσουμε 5-0. Στο ρελαντί νικήσαμε και είδα κάποια μικρά σημεία βελτίωσης κυρίως στον αμυντικό τομέα αλλά και στο πάθος και την όρεξη ορισμένων παιχτών. Ελπίζω ο Παπ να μην τραυματίστηκε σοβαρά μόνο, γιατί ακουλουθούν δύο ματς φωτιά -ιδίως αυτό με τον γαύρο- και τον χρειαζόμαστε όσο ποτέ. Ωραίος και ο Θεοδωρίδης! Πάντως μπορούν και πρέπει να βελτιωθούν παραπάνω και ιδιαίτερα με την χάλια τους φυσική κατάσταση πρέπει να μάθουν να κάνουν γκολ τις πολλές ευκαιρίες που κάνουν στις αρχές κάθε αγώνα λόγω της ασφυκτικής πίεσης του κάτι που σίγουρα είναι μάθημα του Μουνιόθ και χαίρεσαι να το βλέπεις. Πάντως η νίκη μετράει και το βαρόμετρο πλέον της χρονιάς θα είναι το ντέρμπι με τους γαύρους που πρέπει να τους λιώσουμε.