22 Μαΐου 2007

ΗΡΘΕ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

Και στην Παιανία σιγά-σιγά άρχισαν να μαζεύονται ένα-ένα τα παλτά. Άλλα παλιά, άλλα νέα. Παλιό παλτό ο Μπίσκαν που σύμφωνα με τις εφημερίδες είναι τρελλαμένος και θέλει να αποδείξει οτι είναι παιχταράς και δεν μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια από την ονείρωξη με την Θύρα-13 και γουστάρει Πανάθα και Ελλάδα.....Μάλλον τα σουβλάκια που τρώει στην Πλάκα γουστάρει το ταγάρι και ξέρει οτι εδώ με τα κορόιδα την έχει κάνει ταράτσα και δεν γουστάρει να φύγει. Πού να πάω σου λέει. Που θα βρώ καλύτερους μαλάκες; Ας πουλήσω το παραμύθι οτι και καλά θέλω να αποδείξω ποιος είμαι και άλλες τέτοιες παπαριές και τα ΜΜΕ της Ελλάντας θα κάνουν την δουλειά τους μια χαρά.

Τα νέα παλτά σιγά-σιγά λοιπόν καταφθάνουν στην Παιανία. Πρώτο το παλτό εκ Σενεγάλης Ντιαό ή κάπως έτσι τέλος πάντων. Άρτι αφιχθείς από τον "Ατρόμητο" της Πορτογαλίας, την Ακαντέμικα. Ακατέργαστο διαμάντι τον χαρακτηρίζουν οι ίδιες φυλλάδες που έλεγαν τον Σανμαρτεάν "Ρουμάνο Πλατινί' (!!!) πρίν κάποια χρόνια. Με άλλα λόγια χέσε ψηλά και αγνάντευε. Ο προπονηταράς Πεσέιρο έρχεται σαν Μεσσίας αλλά ακόμα ούτε φωνή ούτε ακρόαση και φυσικά ούτε συμβόλαιο. Οι προβλέψεις κάνουν λόγο για ανάλογες μεταγραφές τεράστιων ονομάτων, οπότε ετοιμαστείτε του χρόνου για νέα αγωνία: Θα καταφέρουμε να βγούμε στο UEFA;

Μέσα σε όλα αύριο και ο τελικός του Τσάμπιονς Λήγκ στην Αθήνα. Αν και καλά λένε οτι οι Παναθηναϊκοί είναι υποστηρικτές της Λίβερπουλ εγώ είμαι με την Μίλαν και εύχομαι καλή τύχη στους ροσσονέρι αύριο βράδυ απέναντι στους γραφικούς αλλά με τον πιό γαμάτο λαό Άγγλους.

14 Μαΐου 2007

ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ

Ή αλλιώς τα στατιστικά του Παναθηναϊκού για τη σεζόν 2006/2007. Την χειρότερη μας σεζόν τα τελευταία 11 χρόνια. Τρίτοι και καταϊδρωμένοι με χάλια απόδοση ειδικά στον δεύτερο γύρο. Ούτε χτες μπορέσαμε να κερδίσουμε την Κέρκυρα αλλά τουλάχιστον δεν το δώσαμε και σώθηκε τελικά ο Ηρακλής. Ας ρίξουμε μια κρυφή ματιά στα στατιστικά του Παναθηναικού μετά από 30 αγωνιστικές στην και καλά Super League:

Επιθετικά κάναμε 425 προσπάθειες για γκολ αλλά πετύχαμε 47 μόλις γκολ, δηλαδή ποσοστό 1/9! Καλύτερος μας επιθετικός ο Σαλπιγγίδης με 1/4 με 14 γκολ σε 60 προσπάθειες. Θεωρητικά βέβαια καλύτερος είναι ο Τσίγκας με 2/2 αλλά εντάξει.... Από πάσες γίνεται πραγματικά το χάος αφού μόλις 226 από τις 826 βρήκαν ουσιαστικό στόχο δηλαδή ποσοστό 26% ενώ οι αντίπαλοι μας γενικά είχαν ποσοστό 24%. Στα λάθη γίνεται το πραγματικό πανηγύρι με 1284 λάθη σε 30Χ90=2700 αγωνιστικά λεπτά. Δηλαδή 1 λάθος κάθε περίπου 2.5 λεπτά. Απαράδεκτα στατιστικά για μια ομάδα που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό. Τα καλύτερα ατομικά στατιστικά τα έχει ίσως ο Νίνης που ναι μεν έχει λιγότερα ματς στα πόδια του αλλά σε σύγκριση με την μετριότητα των άλλων, ξεχωρίζει με 1/5 γκολ 21/79 επιτυχημένα crosses αλλά και 51 σωστές πάσες. Γενικά τα χάλια μας τα μαύρα αντικατοπτρίζονται πλήρως στα στατιστικά μας.

Και ήρθε η ώρα για 1 προς 1 κριτική παιχτών και προπονητή (να βγάλω το άχτι μου):

Γκαλίνοβιτς: Χάλια μαύρα. Τραυματίστηκε νωρίς και ποτέ δεν μπόρεσε να ξαναβρεί ρυθμό. Ίσως άδικος βαθμός αλλά φέτος ήταν για 3/10.

Εμπέντε: Ασταθής. Σε άλλα ματς υπέροχος. Αρκετές γκάφες αλλά και πολλές σωτήριες παρεμβάσεις. 5/10

Μόρρις: Αν δεν ήταν και αυτός τότε κλάφτα Χαράλαμπε. Υπήρχαν στιγμές που ήταν η μοναδική αχτίδα φωτός στην πελαγοδρομούσα άμυνας μας. Δεν έλειψαν ούτε φέτος οι γκάφες αλλά γενικά ήταν ανεκτός. 6/10

Μπόβιο: Περίμενα πολλάάάά περισσότερα αλλά και αυτός ήταν μια απογοήτευση. Με λίγα λόγια γίδι. Τσαμπουκαλής άνευ αιτίας και αμυντικό χαφ χωρίς προσανατολισμό. 4/10

Γκούμας: Ο ορισμός του looser. Σε κανα δυο ματς έπαιξε ηρωικά αλλά στα άλλα γενικώς ήταν άστα βράστα. Νοοτροπία ηττημένου ντροπή για τον σύλλογο και κάποτε παίχτες Γκούμα πρέπει να εκλείψουν από την ομάδα. 3/10

Λεοντίου: Σιγά τη στέκα ταλέντο....4/10

Ρομέρο: Ο 7/7 στα φιλικά που θα έκανε την διαφορά. Ο κύριος γκολ από την Αργεντινή. Ο παιχταράς που όταν έφυγε από την ομάδα του στην Αργεντινή μαθαίναμε οτι οι οπαδοί κλαίγανε. Μάλλον από την χαρά τους. Ένα τίποτα με μπόλικο καθόλου. Μηδενική προσφορά. Από τις πιο άχρηστες μεταγραφές. 1/10

Παπαδόπουλος: Για ακόμα μια χρονιά ντεφορμέ. Προσπαθούσε τουλάχιστον. 6/10

Σαλπιγγίδης: Φιλότιμος, τρεχαλαντζής, γουστάρει την φανέλα και ιδρώνει για αυτήν. Τουλάχιστον τέτοια εικόνα δίνει. Δεν τον βοήθησε καθόλου το κέντρο αλλά έβαλε μερικά πολύ ωραία και σημαντικά γκολ. Ο καλύτερος μας παίχτης εφέτος. 7/10

Σέριτς: Πότε λήγει το συμβόλαιο του να φύγει; Έλεος πια. 3/10

Τζιόλης: Έπαιξε 1-2 παιχνίδια καλά και μετά την είδε Ρεδόνδο και το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να μην φύγει η στέκα από το μαλλί. Νέο παιδί και αντί να βελτιώνεται γίνεται πιο αργός και πιο άμπαλος. 4/10 και πολύ του είναι

Βίκτορ: Στο ματς με τον γαύρο στο ΟΑΚΑ και με την Μπόλεσλαβ ήταν πραγματικά καταπληκτικός. Προφανώς το παλλικάρι ξέρει πολλά καντάρια μπάλλα αλλά είναι ΄κουτσό΄. Δεν φταίει αυτός αλλά αυτοί που τον φέρανε. 5/10

Βύντρα: Δεν σχολιάζω τέτοιους παίχτες της πλάκας. 1/10 (για αυτόν και πολύ είναι)

Μπίσκαν:Ε Λ Ε Ο Σ. ΦΥΓΕ. ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΠΛΑ ΦΥΓΕ! 1/10

Μάντζιος: Περίπτωση Τζιόλη και αυτός. Αποκορύφωμα της τραγικής πορείας του φέτος, το πλασέ με το τακούνι στις καθυστερήσεις του τελικού κυπέλλου, σε άδειο τέρμα. Μπράβο Βαγγέλη και εις ανώτερα.3/10

Ίβανσιτς:Μπορεί περισσότερα αλλά γενικά μια όαση στην έρημο της ομάδας. Πολύ καλός μπαλαδόρος αν και κάπως επιπόλαιος. 7/10

Νίλσον: Καλός φέτος. Μου άρεσε. 7/10

Δάρλας: Παράτα τα. Δεν κάνεις για τον Παναθηναικό. 3/10

Νίνης: Φανταστικό ντεμπούτο. Ονειρεμένο γκολ με την ΑΕΚ. Έγινε νωρίς είδωλο αλλά μετά ψιλοέπεσε (λογικό όμως). 16 χρονών και έχει όλο το μέλλον μπροστά του. Και εις ανώτερα Σωτήρη. 9/10

Βίκτορ Μουνιόθ: Ήρθε ως σωτήρας. Στην αρχή έτσι φάνηκε να είναι. Μεγάλες νίκες με ΑΕΚ και Ολυμπιακό. Ορισμένες ελπιδοφόρες εμφανίσεις αλλά γενικά η ομάδα στον δεύτερο γύρο ήταν στατική, προβλέψιμη και έπαιξε άθλια μπάλλα. Δεν λέω οτι φταίει ο ίδιος. Αλλά δεν βοήθησε και πολύ από τον πάγκο. Φυσικά έχει το ελαφρυντικό πως όντως παρέλαβε καμμένη γη από τον ανεκδιήγητο Μπάκε και πως δεν έγιναν οι μεταγραφές που εισηγήθηκε το χειμώνα. Φεύγει ως αποτυχημένος αλλά εγώ θα ήθελα να τον δώ για ακόμα μια χρονιά. Μακάρι να έμενε. Κρίμα που τον εξέθεσαν τόσο πολύ οι παίχτες του.7/10

11 Μαΐου 2007

ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΜΑΝΩΛΙΟΣ....

...και θα βάλει τα ρούχα του αλλιώς. Έτσι λέω εγώ σαν απάντηση στον demolition man Τζίγγερ που με τις παπαροδηλώσεις του στυλ:"Θα γίνουν αλλαγές σε πρόσωπα" καταφέρνει να προσθέσει ακόμα μια χρυσή σελίδα στην ανθολογία της ασχετοσύνης και της κακοδιαχείρισης του. Η μοναδική αλλαγή που χρειάζεται κύριος, είναι στο δικό ΣΟΥ πρόσωπο. Και όλα τα άλλα θα φτιάξουν από μόνα τους.

Τί δηλαδή; Θα έρθει ο μάγος υπερπροπονηταράς Πεσέιρο και θα πάρουμε το ΟΥΕΦΑ; Με τον Λεοντίου και με τον Μάντζιο θα πάρεις πρωτάθλημα νομίζεις κατακαημένε; Με τον Βέλιτς manager που πας ρε Καραμήτροοοο; Κάναν ψυχολόγο να φέρεις στην Παιανία να σας χαπακώσει όλους μπας και αλλάξει η νοοτροπία του looser και του κομπλεξικού που ως δια μαγείας διαπερνά ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ περνά τις πύλες αυτού του περίφημου προπονητικού κέντρου της Ελλάδας (έχουμε φτάσει στην κωλοχώρα αυτή να εξυμνούμε τα αυτονόητα). Με εξαίρεση 2-3 παίχτες και παράγοντες, όλοι οι υπόλοιποι κύριοι της ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ είστε για τα πανηγύρια! Με πρώτο και καλύτερο εσένα ρε Τζίγγερ που μου θες αυτοκριτικές και αλλαγές προσώπων και κολοκύθια τούμπανα. Πάλι του χρόνου τα ίδια σκατά και χειρότερα θα είμαστε και ήδη οι ένοχοι έχουν βρεθεί. Οι μαλάκες. Δηλαδή εμείς οι οπαδοί.

Καλή επιτυχία στο ντέρμπυ με την Κέρκυρα. Δείξτε οτι είστε Παναθηναικός έστω την ύστατη στιγμή και μην στηθείτε στο γαυροπαράρτημα.

7 Μαΐου 2007

ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ!

Τα συναισθήματα δύσκολα εκφράζονται με λόγια. Αυτό που ζήσαμε την Παρασκευή αλλά κυρίως χτες στο ΟΑΚΑ δεν περιγράφεται εύκολα. Μοναδικές στιγμές που μόνο αν τις ζήσεις από κοντά μπορείς πλήρως να τις κατανοήσεις. Μόλις έχω γυρίσει από Αθήνα και το μυαλό μου ακόμα είναι χαμένο κάπου εκεί στην 138 στο ΟΑΚΑ. Γεμάτο από τις ιαχές και τα συνθήματα αυτού του ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΥ λαού του Παναθηναικού. Η εικόνα του Φράνκι να σηκώνει το 4ο Ευρωπαϊκό μέσα σε παραλήρημα, δεν πρόκειται να ξεχαστεί ποτέ! Η εικόνα συγκίνησης του Βράνκοβιτς και του Γκάλη επίσης.

Η υπερομάδα που έχτισε ο καλύτερος προπονητής του κόσμου ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ, με άμυνα μπετόν αρμέ διέλυσε χαλαρά την Ταού με την καλύτερη επίθεση στην Ευρώπη και αν και δύσκολα αλλά πανδίκαια και πανέξυπνα κυρίως έριξε 93 πόντους στην καλύτερη άμυνα και νίκησε τον φανταστικό και αδικοβριζούμενο (κατ' εμέ) Παπαλουκά. Μακάρι κάποτε και αυτός να παίζει με το τριφύλλι στο στήθος παρέα με τον Διαμαντίδη γιατί είναι παιχταράς. Στον ημιτελικό πραγματικά εξεπλάγην από το πόσο καλή άμυνα μπορεί να παίξει αυτή η αρμάδα του Ομπράντοβιτς. Περιορίσαμε τα ατού της Ταού στο έπακρον και αν ήμασταν σοβαρότεροι στην επίθεση θα νικούσαμε ακόμα πιο εύκολα. Φοβερός παλμός, τρομερή κερκίδα κατά την ταπεινή μου άποψη καλύτερη από αυτή του τελικού. Τραγούδι από το πρώτο δευτερόλεπτο, και δώσαμε τεράστια ώθηση πιστεύω και τις δύο μέρες κάτι που αναγνωρίστικε από όλο τον κόσμο. Μακάρι να ήταν το γήπεδο γεμάτο από δικούς μας αλλά αντικειμενικά σε μια τέτοια διοργάνωση αυτό δεν γινόταν. Τουλάχιστον οι της Μάλαγα ήταν με το μέρος μας και μάλιστα με θερμές εκδηλώσεις (γαμάτες ορχήστρες από τους Ισπανούς). Την Παρασκευή να μην ξεχνάω, είχα και την τιμή να γνωρίσω και τον φίλο GreenRebel....

Το Σάββατο είδα τον τελικό κυπέλλου Ελλάδας. ΤΕΛΟΣ ο Τζιγγεριακός. Συγχαρητήρια στην Λάρισα. Τζίγγερ σε ευχαριστούμε.

Την Κυριακή στον μεγάλο τελικό, την κούπα την πήρε περισσότερο απ' όλους ο Ομπράντοβιτς. Οι Ρώσσοι ίσως να ήταν καλύτεροι. Αλλά μπροστά σε τέτοιο κόσμο ήταν καταδικασμένοι. Βασικά δεν ήταν καλύτεροι απλά είχαν Παπαλουκά. Χωρίς αυτόν θα νικούσαμε πολύύύ πιο εύκολα. Ο παίχτης αυτός δεν παίζεται. Αλλά και εμείς είχαμε Διαμαντίδη, Βούγιανιτς, Τομάσεβιτς, Μπατίστ, Μπετσίροβιτς, Χατζηβρέττα, Αλβέρτη, Τσαρτσαρή...Ψυχάρες όλοι. Δώσανε τα πάντα αν και φανερά επηρεασμένοι από το άγχος δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα στην επίθεση κυρίως. Αλλά δεν πειράζει. Μπροστά σε τέτοιο κόσμο, αντλούσαν δύναμη. Μοιράσαμε πάθος, πήραμε κύπελλο. Ευχαριστούμε σε όλους σας. Αφοι Γιαννακόπουλοι να στε πάντα καλά. Φράνκι άντε του χρόνου με το πέμπτο. ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΓΙΑ ΠΑΡΕΑ!!!!

Μετά τον τελικό, σπίτι μας. Ομόνοια. Στιγμές απίστευτης ηδονής και τρέλλας. Τρέλλας για αυτή την υπερομάδα που μας κάνει πάντα υπερήφανους. Για τους ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.


ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ 2007

ΥΓ: Φωτογραφίες μόλις τις πάρω από Transporter...

2 Μαΐου 2007

2 ΔΙΑΜΕΤΡΙΚΑ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΤΕΛΙΚΟΙ...

Από τη μία το Final Four της Ευρολήγκας. Το μεγαθήριο που λέγεται Παναθηναικός και που κάθε χρόνο μας γεμίζει με όλο και μεγαλύτερη περηφάνεια καλείται να σηκώσει το βαρύτιμο τρόπαιο, το 4ο στην ιστορία του, μέσα στο ΟΑΚΑ. Μια ομάδα μπάσκετ πλήρης, γεμάτη τίτλους, δόξα για την συλλογική ιστορία του Παναθηναικού που μας γεμίζει χαρά και υπερηφάνεια. Αν το πάρουμε τότε ακόμα ένα αστέρι θα προσθεθεί στην πράσινη φανέλα και ακόμα μια χρυσή σελίδα θα γραφτεί στην ιστορία του συλλόγου.

Από την άλλη ο τελικός κυπέλου ενός υποβαθμισμένου πρωταθλήματος, ανάμεσα στον Τζιγγεριακό και την Λάρισα. Μια ομάδα έκτρωμα, ντροπή για την ιστορία του Παναθηναικού που φέτος διανύει την χειρότερη χρονιά της τελευταίας 10ετίας. Στον και καλά νύν υπερ πάντων αγώνα του Σαββάτου στον Βόλο παίζεται υποτίθεται η ήδη χαμένη για μένα, χρονιά. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΜΕ γιατί ένας τίτλος είναι ένας τίτλος και ο Παναθηναικός ΟΦΕΙΛΕΙ σε κάθε ματς να νικάει. Αλλά με προβληματίζει που αν το πάρουμε ως δια μαγείας τα φετινά μας προβλήματα θα ξεχαστούν. Θα δωθεί ακόμα ένα άλλοθι στον Τζίγγερ, θα διαγραφούν τα πάντα. Θα φαίνονται τα καμάριας μας ως δικαιωμένα. Ε δεν το αντέχω αυτό. Δεν θα πώ μακάρι να χάσουμε αλλά αν χάσουμε πραγματικά τότε ο Τζίγγερ δεν θα μπορεί να πεί τίποτα. Οι παίχτες δεν θα έχουν άλλη δικαιολογία. Ίσως φτάσουμε ένα βήμα πιό κοντά προς την κάθαρση ή ίσως και στην διάλυση. Ποτέ δεν ξέρεις. Είναι δίκοπο μαχαίρι.

Αλλά επειδή ξεφεύγουμε από το θέμα...Εγώ προτιμώ τον Παναθηναικό του Φάιναλ Φορ. Προτιμώ τον Παναθηναικό που μιλάει στις καρδιές όλων μας. Μακάρι να το σηκώσουμε και στα δύο αν και η σύγκριση είναι του τύπου βούρτσας και ....ούτσας. Καλή επιτυχία και στους δυό Παναθηναικούς.

ΥΓ:Απο Δευτερά βράδυ επιστρέφω πάλι με πλούσιο ρεπορτάζ και φωτογραφίες από την ,ελπίζω νικηφόρα, γιορτή.