Με γνώμονα την αρχική μου τοποθέτηση με την έναρξη της νέας εποχής για την ομάδα μας, δηλαδή της εξαφάνισης της γκρίνιας και της μιζέριας αλλά και το γενικότερο ύφος και στάση του παρόν blog, θα ήθελα να κάνω μερικές πρώτες όχι μίζερες, αλλά ουσιαστικές και οφθαλμοφανείς παρατηρήσεις για το ΝΕΟ Παναθηναικό που σιγά-σιγά αρχίζει να χτίζεται στα βουνά της Αυστρίας.
Σίγουρα πολύ θετικό το γεγονός πως ΦΑΙΝΕΤΑΙ οτι ο Τζίγγερ είναι εκτός πραγμάτων και επί της ουσίας φυσάει πραγματικά νέος άνεμος στα διοικητικά, με τον Πατέρα να κάνει κουμάντο επί σχεδόν όλων και τον Αντωνίου να είναι ένας πραγματικά μοντέρνος football manager. Εδώ έγκειται η παρατήρηση νο.1. Τις μεταγραφές τις εισηγείται ο Αντωνίου στον Πατέρα; Ο Τεν Κάτε στον Πατέρα, ή ο Τεν Κάτε στον Αντωνίου; Εδώ υπάρχει ένα πραγματικό μπέρδεμα. Βέβαια δεν είναι η δουλειά του οπαδού να ξέρει τέτοια πράγματα αλλά η ουσία της παρατήρησης μου είναι οτι μου φαίνεται κάπως περίεργο ο Τεν Κάτε να ζήτησε Χριστοδουλόπουλο, Ρουκάβινα, Γκάμπριελ κτλ. Μπορεί να κάνω και λάθος. Ο Τεν Κάτε δεν φαίνεται μέχρι στιγμής (ή δεν ακούγεται αν θέλετε) να έχει πάρει πρωτοβουλίες στο να πεί, ξέρετε θέλω αυτόν και εκείνον και οι άλλοι να τους φέρουν. Φαντάζομαι και ο ίδιος θα ξέρει οτι πχ ο Σαβιόλα δεν πρόκειται να έρθει και θα ζητάει ρεαλιστικές λύσεις για την ομάδα αλλά η απορία μου είναι αν όντως τις μεταγραφές τις επιλέγει αυτός ή του πάει ο Αντωνίου 10 ονόματα πχ να διαλέξει; Χωρίς να προδικάζω τίποτα, ούτε να κρίνω απόλυτα (γιατί άλλωστε έχουμε ακόμα χρόνο), απλώς μου δημιουργήθηκε η συγκεκριμένη απορία.
Επόμενη παρατήρηση είναι οτι παρά το γεγονός οτι επί ιδρύσεως ΠΕΚ ακούγαμε οτι αν μπούνε αυτοί στην διοίκηση θα γίνουμε μια νέα Τσέλσι κτλ κτλ, ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ (το τονίζω) δεν φαίνεται κάτι τέτοιο ούτε για πλάκα να συμβαίνει. Και εξηγούμαι: Λεφτά μπήκαν αρκετά, νέα πρόσωπα, νέες πιο φρέσκιες και υγιείς λογικές φαίνεται να ανθίζουν στην Παιανία και αυτό είναι ευχάριστο. Αλλά για τον απλό φίλαθλο/οπαδό, οι υποσχέσεις της ΠΕΚ μεταφράζονται σε ένα απλό πράγμα: ΠΑΙΧΤΑΡΑΔΕΣ. Και όταν λέω παιχταράδες δεν εννοώ περιπτώσεις Σόουζα, Ποστίγκα κτλ. Εννοώ ουσιαστικές μεγάλες μεταγραφές που και κράχτες θα είναι αλλά και μπάλα θα παίζουν και θα κάνουν τη διαφορά (βλέπε περίπτωση Ριβάλντο που γέρος-ξεγέρος 3 τίτλους πήρε μόνος του στον γαύρο). Φυσικά χρόνος υπάρχει ακόμα και ακούγονται διάφορα ονόματα (πχ Κρέσπο) αλλά δεν ξέρω κατα πόσο κάτι τέτοιο είναι δυνατό να υλοποιηθεί. Προσωπικά το περίμενα κάτι τέτοιο, γιατί στην διοίκηση είναι και ο Γιαννακόπουλος και αυτός μας έχει συνηθίσει σε κάτι τέτοια ΜΠΑΜ! Εννοείται πως έχω ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ στον Τεν Κάτε και ΣΤΗΡΙΖΩ ΑΠΟΛΥΤΑ το ΝΕΟ μοντέλο διοίκησης και ΠΙΣΤΕΥΩ στο νέο Παναθηναικό και όποιες παρατηρήσεις και απορίες, μόνο ως αγωνία και άγχος για την λατρεία μου μπορούν να μεταφραστούν.
ΥΓ: Σχετικά με τον Αβραάμ Παπαδόπουλο, φάνηκε περίτρανα πόσο έξυπνος και γάτα είναι ο Πατέρας. Τίποτα άλλο....
