Εδώ και δεκαετίες τώρα ο Παναθηναικός μετά από σούπερ αγώνα στην Ευρώπη τα σκατώνει στην Ελλάδα. Έτσι έγινε και σήμερα. Ο Τεν Κάτε καλώς χρησιμοποίησε άλλους παίχτες, πιο φρέσκους, πιό ορεξάτους που ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΝ οτι μπορούν να παίζουν και αυτοί στην Ευρώπη και στην τελική δεν χρειάζεται και ο Μουρίνιο στον πάγκο να κερδίσεις τον Αστέρα Τρίπολης. Αλλά τα καμάρια μας, ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΙΑΛΕΓΟΥΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, ΠΡΟΦΑΝΩΣ Η ΑΛΛΑΓΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ ΘΕΛΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΚΟΜΗ και ΠΡΟΦΑΝΩΣ αν νικήσει ο γαύρος τον Πανιώνιο του Λεμονή αύριο (το 'αν' μου άρεσε χαχαχα) θα ξαναπάρει το πρωτάθλημα και πάλι εύκολα αφού εμείς καταφέρνουμε σχεδόν κάθε αγωνιστική να κάνουμε μικρά δωράκια.
Ο αντίπαλος του γαύρου μπαίνει στο καραισκάκη και χάνει από τα αποδυτήρια και στο ΟΑΚΑ όλοι έρχονται να γλεντήσουν με τον Παναθηναικό. Κρίμα, κρίμα, κρίμα αλλά χρόνια τώρα η ίδια ΜΑΛΑΚΙΑ. Δεν απαξιώνω ΕΓΩ και την ομάδα και τους παίχτες, αλλά ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ απαξιώνουν τους εαυτούς τους και την ομάδα ολόκληρη με τέτοιες εμφανίσεις ΝΤΡΟΠΗΣ για την ιστορία του Παναθηναικού.
Αδιάφοροι, άχρωμοι, βαρετοί, για λύπηση. Κρίμα για τον κόσμο, κρίμα γιατι μετά την ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ νίκη της Τετάρτης η όποια ψυχολογία είχαμε πήγε στράφι. Ελπίζω ο Τεν Κάτε να αντέξει και να μην δηλώσει παραίτηση με αυτά που βλέπει.
