Επιστρέφοντας στο blog αυτό και στην συγγραφή/διαχείριση του, μετά από 2μηνο σχεδόν αυτοεξορισμό μου ελέω Τζίγγερ-Κωνσταντόπουλου, θέλω να σας ενημερώσω πως πρόκειται να το αλλάξω λίγο σαν στήσιμο αλλά ψιλοπράγματα όχι τίποτα σπουδαίο. Φυσικά βασίζομαι και στον spiros για banners ανάλογα με την εκάστοτε διάθεση του και Παναθηναϊκή του ψυχολογία ανάλογα πάντα με τα τεκταινόμενα.
Σχετικά με τον Παναθηναικό, αφού ξεπέρασα το αρχικό σοκ και αφού προσπάθησα να ηρεμήσω αυτές τις διακοπές (βέβαια με παιδί και ηρεμία δεν γίνεται όσοι με πιάνετε αλλά anyway), είπα να συνεχίσω να γράφω εδώ πέρα γιατί είναι και αυτό μια ψυχοθεραπεία ακόμα και αν δεν με διαβάζει κανείς. Τώρα για ανάλυση της ομάδας δεν μπορώ ακόμα να κάνω αλλά δεν μπορώ να κρύψω τον ενθουσιασμό μου για την εμφάνιση της ομάδας κόντρα σε Ιντερ και Μίλαν όπου σίγουρα δίνει ελπίδες για κάτι ακόμα σπουδαιότερο εφέτος. Βέβαια τα θεμέλια της ομάδα είναι σαθρά και όσο υπάρχει ο καρκίνος πάνω από το κεφάλι μας εγώ θα κρατάω μικρό καλάθι αλλά μέχρι στιγμής τα πράγματα δείχνουν ήρεμα και καλά. Εξαίρεση βέβαια κλασσικά ότι έχουν φορτωθεί ορισμένα παλτά (μερικά για τα οποία φταίει και ο Πατέρας, όπως ο Μελίσσης) τα οποία την έχουν δει δημόσιοι υπάλληλοι και δεν λένε να πάρουν τον πούλο και με μια σοβαρή διοίκηση δεν θα σκεφτόντουσαν να τα κάνουν αυτά τα ΄νάζια' αλλά βρίσκουν και τα κάνουν. Ποιόν να φοβηθούν; Τον Κωνσταντόπουλο; Ας γελάσω..χαχα.
Φέτος είναι τρομακτική ευκαιρία γιατί πραγματικά θα παίζουμε μόνοι μας και αν όλα πάνε καλά και είμαστε και τυχεροί γιατί όχι και να μην προχωρήσουμε και στην Ευρώπη. Βέβαια είπαμε όλα αυτά είναι θεωρίες και με τον Τζίγγερ στην ΠΑΕ και τον φίκο πρόεδρο εγώ προσωπικά φέτος θα κρατάω πολλές επιφυλάξεις και πρέπει εμείς οι Παναθηναικοί σε κάθε μα κάθε ευκαιρία να δείχνουμε την αντίδραση μας στην ηγεσία της ΠΑΕ και να μην καθόμαστε αποχαυνωμένοι όσο αυτοί οι άχρηστοι διοικούν την ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ.
