ΝΙΚΗ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ

Όπως έγραψα και σαν σχόλιο στο προηγούμενο Post μου, μετά το blog και το twitter, πρέπει να βγάλω και περιοδικό για το στοίχημα. Εντάξει δεν το χω το σπορ της πρόβλεψης. Αλλά φανταζόσασταν εσείς οτι θα παίζαμε τόσο καλά; Και δεν εννοώ οτι παίξαμε καμιά μπαλλάρα αλλά παίξαμε σαν πρωταθλητές, παίξαμε ήρεμα, πάλι χωρίς σύστημα αλλά σίγουρα με περισσότερη όρεξη και ήρθε φυσιολογικά το αποτέλεσμα απέναντι σε μια ομάδα πολύ χαμηλότερης δυναμικότητας. Έτσι πρέπει. Αυτό είναι το φυσιολογικό και φυσικά πρέπει να έρθουν και πολύ καλύτερες εμφανίσεις.

Καλύτερος του αγώνα μετά από ΠΟΛΥΥΥ καιρό ο Κατσουράνης, ενώ αυτός ο Γκαρσία εμένα μέχρι στιγμής ρε παιδιά ΔΕΝ μου αρέσει. Νωρίς είναι όμως ακόμα. Αυτή τη νίκη την χρειαζόμασταν αλλά σίγουρα αυτό που δεν χρειάζεται η ομάδα είναι κλάμματα και γελοιότητες τύπου Νιόμπλια. Μόλις η ομάδα πάει να βρει ηρεμία, πετάγεται ο Κοζανίτης κλαμένος και παραιτείται και μετά ανακαλεί και παπάρια τούμπανο. Τί είναι αυτά ρε; Με ποιό δικαίωμα ξαναγαμάτε την ψυχολογία της ομάδας έτσι; Αι σιχτίρ πια. Θες να παραιτηθείς παραιτήσου. Κακώς ο Πατέρας δεν έκανε δεκτή την παραίτηση. Μέγα σφάλμα κατά την άποψη μου.