MERCI POUR TOUT ET AU REVOIR

Δεν θα ασχοληθώ με τα play-offs της πλάκας, με την σούπερκλίκα του Μπέου, του Μαριδάκη, των ξεφτιλισμένων παραγόντων, των στημένων, της βίας, της μαλακίας. Χτες έλαβε τέλος μια εποποιία που ήμουν αρκετά τυχερός να ζήσω όπως και εκατομμύρια Παναθηναϊκοί. Χτες απολαύσαμε τα τελευταία 2 γκολ του Τζιμπρίλ Σισέ. Του μεγαλύτερου ποδοσφαιριστή που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα. Μιας μορφής ηγετικής που ήρθε τίμησε τα λεφτά και την φανέλα με το τριφύλλι, ήταν πραγματικό διαμάντι για τα γήπεδα μας, έπαιξε μπαλλάρα 2 χρόνια αλλά επειδή δεν είναι τρελός καλά θα κάνει και θα φύγει από τη σκατοχώρα αυτή, όσο και εμάς μας πονάει σαν Παναθηναϊκούς.


Τον ευχαριστούμε για τις όμορφες στιγμές που μας χάρησε, για το περσινό double, για το φετινό που μας κράτησε ζωντανούς και εν τέλει αυτός μας έβγαλε και του χρόνου Champions League. Τον ευχαριστούμε που μας έδωσε ελπίδα. Δεν τον κατηγορώ που θέλει να φύγει. Είναι λογικό.Όσο και αν αντιδράσει ο κόσμος το θέμα έχει λήξει. Από εδώ και πέρα πρέπει να προσπαθήσουμε να σώσουμε ότι σώζεται. Από του χρόνου ο Παναθηναικός -εκτός αν γίνει κάνα θαύμα- θα είναι όπως η αεκ φέτος ή ο παοκ εδώ και χρόνια: με τεράστια χρέη, χωρίς ομάδα, με πιτσιρικάδες να προσπαθεί να αντέξει. Υπομονή γιατί έρχονται χρόνια δύσκολα και η ομάδα μας χρειάζεται όλους δίπλα της. Και χρειάζεται κάτι να γίνει για να  απαλλαγούμε από τους άχρηστους στην ΠΑΕ. Να τιμωρήσουμε τους προδότες και τους τυχωδιόκτες που  μας έφεραν στο χάλι αυτό....λέμε τώρα.....


Σήμερα αρχίζει και το πάρτυ στο εξοχικό. Λυπάμαι που θα το πω αλλά δεν έχω τρομερή ελπίδα οτι θα το πάρουμε φέτος. Αν και η ομαδάρα αυτή του Ομπράντοβιτς είναι ικανή για όλα. Απλώς νιώθω οτι μας λείπει το κίνητρο και οχι οτι οι μούλοι είναι καλύτεροι. Ελπίζω να διαψευστώ....Όπως και να έχει ΓΑΜΗΣΤΕ ΤΟΥΣ!

ΠΑΝΑΘΑ ΜΟΥ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Σε ευχαριστώ Πανάθα μου, σε ευχαριστώ Ζέλικο, Δημήτρη, Αντώνη, Νικ, σας ευχαριστώ όλους φίλοι μου... Σας ευχαριστώ που με κάνατε ακόμη μια φορά υπερήφανο, να νιώθω ρίγη στο κορμί μου και δάκρυα χαράς στα μάτια ξανά... Σας ευχαριστώ αδέρφια Γιαννακόπουλοι που χτίσατε αυτήν την ομάδα... Μπράβο στους οπαδούς που πήγαν Βαρκελώνη, τους ζηλεύω πάρα πολύ και τους χαίρομαι... Αν ήμουν στο χωριό μου θα πήγαινα πάλι να χτυπήσω τις καμπάνες, όπως τότε το 96 με το Στόγιαν, θα κατουρούσα έξω από τη λεκάνη για γούρι και μετά βόλτα με το βαν γεμάτο με κομπρεσέρ από βουλκανιζατέρ και κόρνες φορτηγών (sic)... τώρα, ύστερα και από τόσα ευρωπαϊκά η χαρά είναι ανώτερη από τότε. Δεν είναι η χαρά που σε κάνει να χοροπηδάς σαν κατσίκι, αλλά η χαρά που γεμίζει με ζεστασιά το στήθος σου και σε πηγαίνει σε άλλο επίπεδο. Πανάθα μου σε ευχαριστώ, σήμερα με ανέβασες άλλο ένα σκαλοπάτι, με κάνεις να νιώθω λίγο πιο ψηλός από ότι είμαι..

ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ

Μέσα σε στημένα παιχνίδια, βία, τραμπουκισμούς, ατιμωρισία, υποκρισία, αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου που δε γίνονται ποτέ, αδικήματα που παραγράφονται... μέσα στη βρώμα και στη δυσοδία η αρμάδα του Ομπράντοβιτς είναι πάλι έτοιμη να μας ξανακάνει υπερήφανους. Η ομάδα που αγαπάμε είναι εκεί, πιστή στο ραντεβού της με τη μεγαλύτερη διοργάνωση και με την ιστορία. Σε αγαπάμε όχι γιατί είσαι η όαση στη μαλακία που μας δέρνει από παντού αλλά γιατί είσαι εσύ. Καλή τύχη Πανάθα μου.