22 Φεβρουαρίου 2006

ΠΟΛΥ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ....

...γίνεται αυτές τις μέρες στις τάξεις μας για το αν τελικά πρέπει ο Παναθηναικός να κυνηγήσει την δεύτερη προνομιούχο (κλισέ) θέση που οδηγεί στο CL. Άλλοι φωνάζουν οτι δεν αξίζει σε εμάς τίποτα περισσότερο από τη πρώτη θέση και πως δεν μας ενδιαφέρει τίποτα άλλο και άλλοι αποδέχονται μοιρολατρικά τη κατάσταση και λένε δεν βαριέσαι και δεύτεροι καλά θα είμαστε.

Η θέση μου είναι πιστεύω η πιό σωστή και λογική. Και εξηγούμαι για να μην παρεξηγηθώ ως ψωνάρα: Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΝΑ ΠΑΛΕΥΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΙΚΗ. ΚΑΙ ΑΝ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΝΙΚΕΣ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΔΕΥΤΕΡΟΙ. Αυτό δεν σημαίνει οτι θα πανηγυρίσουμε τη δεύτερη θέση αλλά όχι πως θα κλαίμε κιόλας επειδή δεν βγήκαμε τρίτοι!!! Φέτος ήταν άλλη μια χαμένη χρονιά και δεν υπάρχει άλλος λόγος να ασχολούμαστε πλέον εκτός ίσως από το μάτς με το 44 που θα κρίνει τη δεύτερη θέση και που προσωπικά το βλέπω ως τη μοναδική ευκαιρία μέχρι το τέλος της σεζόν για να σώσει τα προσχήματα ο Ιταλός καρνάβαλος και οι παιχταράδες μας.

Πρέπει να νικήσουμε σε αυτό το ντέρμπυ και να νικήσουμε καθαρά. Μόνο νίκες από δω και πέρα για είμαστε ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ. Δεν χαιρόμαστε για οτιδήποτε άλλο εκτός της πρωτιάς αλλά όταν δεν γίνεται αυτό με τίποτα προσπαθούμε για το δυνατόν καλύτερο που ίσως τελικά εξασφαλίσει μεγαλύτερες επιτυχίες στο μέλλον. Προσωπικά θέλω τον ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ να παίζει Champions League όχι σας αυτοσκοπός αλλά γιατί πραγματικά πιστεύω οτι κάποια μέρα ο Παναθηναικός θα καταφέρει ακόμα μεγαλύτερα πράγματα στην Ευρώπη. Η ομάδα αυτή έχει στόφα μεγάλης Ευρωπαικής ομάδας και δεν της αξίζει να περιοριστεί στο Ελληνικό πρωταθληματάκι.