Από τη μία το Final Four της Ευρολήγκας. Το μεγαθήριο που λέγεται Παναθηναικός και που κάθε χρόνο μας γεμίζει με όλο και μεγαλύτερη περηφάνεια καλείται να σηκώσει το βαρύτιμο τρόπαιο, το 4ο στην ιστορία του, μέσα στο ΟΑΚΑ. Μια ομάδα μπάσκετ πλήρης, γεμάτη τίτλους, δόξα για την συλλογική ιστορία του Παναθηναικού που μας γεμίζει χαρά και υπερηφάνεια. Αν το πάρουμε τότε ακόμα ένα αστέρι θα προσθεθεί στην πράσινη φανέλα και ακόμα μια χρυσή σελίδα θα γραφτεί στην ιστορία του συλλόγου.
Από την άλλη ο τελικός κυπέλου ενός υποβαθμισμένου πρωταθλήματος, ανάμεσα στον Τζιγγεριακό και την Λάρισα. Μια ομάδα έκτρωμα, ντροπή για την ιστορία του Παναθηναικού που φέτος διανύει την χειρότερη χρονιά της τελευταίας 10ετίας. Στον και καλά νύν υπερ πάντων αγώνα του Σαββάτου στον Βόλο παίζεται υποτίθεται η ήδη χαμένη για μένα, χρονιά. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΜΕ γιατί ένας τίτλος είναι ένας τίτλος και ο Παναθηναικός ΟΦΕΙΛΕΙ σε κάθε ματς να νικάει. Αλλά με προβληματίζει που αν το πάρουμε ως δια μαγείας τα φετινά μας προβλήματα θα ξεχαστούν. Θα δωθεί ακόμα ένα άλλοθι στον Τζίγγερ, θα διαγραφούν τα πάντα. Θα φαίνονται τα καμάριας μας ως δικαιωμένα. Ε δεν το αντέχω αυτό. Δεν θα πώ μακάρι να χάσουμε αλλά αν χάσουμε πραγματικά τότε ο Τζίγγερ δεν θα μπορεί να πεί τίποτα. Οι παίχτες δεν θα έχουν άλλη δικαιολογία. Ίσως φτάσουμε ένα βήμα πιό κοντά προς την κάθαρση ή ίσως και στην διάλυση. Ποτέ δεν ξέρεις. Είναι δίκοπο μαχαίρι.
Αλλά επειδή ξεφεύγουμε από το θέμα...Εγώ προτιμώ τον Παναθηναικό του Φάιναλ Φορ. Προτιμώ τον Παναθηναικό που μιλάει στις καρδιές όλων μας. Μακάρι να το σηκώσουμε και στα δύο αν και η σύγκριση είναι του τύπου βούρτσας και ....ούτσας. Καλή επιτυχία και στους δυό Παναθηναικούς.
ΥΓ:Απο Δευτερά βράδυ επιστρέφω πάλι με πλούσιο ρεπορτάζ και φωτογραφίες από την ,ελπίζω νικηφόρα, γιορτή.
