Στο πρώτο ημίχρονο πραγματικά συγκινήθηκα. Χωρίς πλάκα. Δεν περίμενα να μας βγάλει όλους τόσο μαλάκες ο Πεσέιρο. Μάντζιος ακούσαμε και αρχίσαμε όλοι να βρίζουμε. Και όμως ο Μάντζιος έκανε το πρώτο γκολ με απίστευτη ενέργεια και έβαλε μια γκολάρα που ανάθεμα αν την ξαναβάλει ποτέ στην καριέρα του. Μακάρι το παιδί βέβαια απλώς μέχρι τώρα δεν μας είχε κάνει να έχουμε απαιτήσεις από αυτόν. Μακάρι να ξυπνήσει επιτέλους, ή μάλλον να τον έχει ξυπνήσει ο Πεσέιρο. Ένας Πεσέιρο που χτες έδωσε ρεσιτάλ προπονητικής ακόμα και όταν βγήκε ο πανίβλακας ο Σέριτς λόγω των καρατιών του. Μοναδική παραφωνία το δεύτερο ημίχρονο στις αρχές του όπου το 44 πίεσε λίγο και παραλίγο να ισοφαρίσει. Αλλά μετά την αποβολή του ΜΟΛΟΣΣΟΥ Δέλλα (δίκαιη άδικη δεν ξέρω αλλά είναι ΓΕΛΟΙΟ να λέει ο ίδιος ο πρωταγωνιστής του συμβάν οτι πρέπει να δεί τί δείχνουν τα βίντεο) έπρεπε να είχαμε βάλει άλλα 3 γκολ να το βούλωναν οι νέοι διαμαρτυρόμενοι στις πλάτες της ομάδας μας.
Όσο για την σχεδόν-γεμάτη Λεωφόρο, απλώς να επισημάνω για τους καχύποπτους που θα κατηγορήσουν τον λαό του Παναθηναικού περί κωλοτούμπας, οργανωμένη Θύρα-13 (όπως άλλωστε φάνηκε) δεν υπήρχε. Η αποχή συνεχίστηκε αλλά σε πλήθος 1-1.5 εκατομμυρίων Παναθηναικών στην πρωτεύουσα ε, 15 χιλιάδες άνθρωποι θα βρέθηκαν να πάνε να δούνε ένα ντέρμπι, τώρα μάλιστα που η ομάδα παίζει και καλά. ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ. ΜΠΡΑΒΟ και ελπίζω σε ακόμα καλύτερη συνέχεια.
