Χάθηκα αλλά πρέπει να με συγχωρνάτε γιατί παντρεύτηκα (!!). Ομολογώ πως μια βδομάδα στο Παρίσι τώρα είχα χάσει κάθε επαφή με την Παναθηναική-πραγματικότητα αλλά η χτεσινή επιστροφή μου στα πάτρια εδάφη με γέμισε πάλι χαρά και αισιοδοξία για το μέλλον της ομάδας.
Με χαρά λοιπόν διαπίστωσα πως καταφέραμε να υπογράψουμε ένα από τα καλύτερα ταλέντα και ανερχόμενους ποδοσφαιριστές, τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο, ανανέωσε ο Ίβανσιτς, ενώ θα πάρουμε και τον Πεγεράνο που απ'ότι διαβάζω πρόκειται για έναν εξαίρετο αμυντικό και σίγουρα κάτι θα ξέρει ο Ρότσα για να επιμένει για τον εν λόγω ποδοσφαιριστή. Παράλληλα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα για να μείνει ο Μάτος και να έρθει και ο Τζιμπούρ. Μια χαρά ως εδώ και πραγματικά τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν μια χαρά.
ΑΛΛΑ (ε τί δεν θα υπήρχε αλλά;)....Πού είναι ρε παιδιά ο Τεν Κάτε; Πού είναι ρε παιδιά οι 2-3 ΠΑΙΧΤΑΡΑΔΕΣ που έχει τόσο πολύ ανάγκη η ομάδα; Δεν γκρινιάζω. ΟΧΙ. Απλές ερωτήσεις κάνω.
ΥΓ: Στο Παρίσι που πήγα, σε ένα Ιταλικό εστιατόριο, μόλις είπα για Panathinaikos, το γκαρσόνι (Ιταλός) έσκασε στα γέλια. Όχι για τον Παναθηναικό, αλλά για τον Μαλεζάνι! Θυμόταν την φάση με το Cazzo-Cazzo! και αναρωτιόταν πως ήταν δυνατόν να πήραμε αυτό τον 'ηλίθιο' για προπονητή. Αμαρτίες του παρελθόντος σκέφτομαι εγώ που μακάρι να μην επαναληφθούν ποτέ ποτέ ποτέ ξανά.
