Χωρίς καμία διάθεση προσωπολατρείας χαίρομαι, για την αλήθεια είμαι ενθουσιασμένος, που έμεινε ένας ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ στον Παναθηναϊκό και δεν τον διώξαμε ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ όπως τόσους άλλους στο παρελθόν. Φυσικά στις τάξεις των Παναθηναϊκών πάλι επικρατεί δυσαρέσκεια αφού πολλοί υποστηρίζουν πως το όλο σκηνικό έγινε επειδή σήμερα βγαίνουν τα διαρκείας της επόμενης σεζόν. Απώτερος στόχος δηλαδή ήταν να παρασυρθούν οι άβουλοι οπαδοί και να τρέξουν να πάρουν διαρκείας. Γιατί όμως κάποιοι να θεωρούν τους οπαδούς του Παναθηναϊκού άβουλα όντα, κοινώς πρόβατα; Και γιατί στην τελική πάντα να ψάχνουμε θεωρίες συνομωσίας και κινήσεις παρασκηνιακές; Μήπως γιατί με τέτοια νοοτροπία έχουμε γαλουχηθεί τόσα χρόνια; Δεν λέω, ίσως όντως το όλο σκηνικό να ήταν στημμένο από Τζίγγερ και Παπ για να γίνει νταβαντούρι και στο τέλος να φανεί καλός ο Τζίγγερ που κράτησε τον Παπ στην ομάδα. Ίσως ναι ίσως όχι. Η αλήθεια σε αυτές τις περιπτώσεις και στην χώρα που ζούμε είναι πολύ υποκειμενική.
Αλλά το θέμα και η ουσία του όλου πράγματος είναι οτι ο Δημήτρης Παπαδόπουλος έμεινε στην ομάδα και για τα επόμενα 3 χρόνια θα φοράει τα πράσινα και μακάρι να εξελιχθεί σε ηγέτη της ομάδας. Δεν θα ευχαριστήσουμε τον καρκίνο του Παναθηναϊκού που έκανε το αυτονόητο αλλά ΚΑΙ Η ΜΙΖΕΡΙΑ ΕΧΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ. Ας χαρούμε έστω και λίγο. Γιατί αν σκεφτούμε το τι έρχεται (ή μάλλον το τι δεν έρχεται από άποψη μεταγγραφών) τότε ζήτω που καήκαμε....
