1. Ενώ αμυντικά φαίνεται να έχουν στρώσει τα πράγματα, επιθετικά ήμαστε η χαρά του αμυντικού. Γιόμα, γιόμα, γιόμα. Από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό, γιόμα και όποιον πάρει ο χάρος. Και όταν αποφασίσουμε να βάλουμε την μπάλα κάτω, φαίνεται αμέσως οτι η ομάδα παίζει καλύτερα αλλά εκεί αρχίζει το 2ο δράμα...
2. ...το δράμα που λέγεται επίθεση. Η μπάλα ΑΝ φτάσει στους επιθετικούς, ειδικά αν αυτός είναι ο Παπαδόπουλος, έχουμε το στυλ 'στριφογυρίζω 3 φορές γύρω από τον εαυτό μου μέχρι να ζαλιστεί ο αντίπαλος αμυντικός και να προχωρήσω'. Μηδέν φαντασία, μηδέν τεχνική και μηδέν οργάνωση. Ό,τι δηλαδή παρακολουθούμε τα τελευταία χρόνια από την ομάδα μας.
3. Ο Σιμάο σήμερα ήταν ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ. Πραγματικά δεν ξέρω αν φαινόταν από την τηλεόραση αλλά ο πιτσιρικάς γέμιζε το κέντρο και δεν έκανε ούτε μισό λάθος. Μακάρι να συνεχίσει έτσι και μπράβο στον Πεσέιρο που τον εμπιστεύτηκε.
4. Ο Σέριτς πρέπει να πάρει παρέα τον Ρομέρο και να αποχωρήσουν από τον Παναθηναικό. Δεν αντέχονται άλλο. Είναι τόσο άθλιοι και τόσο βαρετοί και άμπαλοι που μόνο κακό κάνουν παρά καλό. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΝΤΑΙ ΑΛΛΟ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΛΤΑ ΡΕΕΕΕΕ!!!
Σίγουρα η δικαιολογία οτι είναι νωρίς ακόμα έχει πάψει καιρό να ισχύει και η ομάδα μέχρι τώρα θα έπρεπε να είχε ρολάρει. Αν αυτός είναι ο Παναθηναικός στο peak του τότε ζήτω που καήκαμε. Άτολμος βασικά και άχρωμος με εντελώς προβλέψιμο παιχνίδι και γιόμα επί 90 λεπτά. Ο Πεσέιρο σίγουρα δεν βρίσκεται σε άλλη διάσταση όπως πχ ο Μαλεζάνι που τον έφτυναν και νόμιζε οτι βρέχει και σίγουρα έχει δώσει καλά δείγματα αλλά απορώ πως ορισμένα πράγματα δεν τα βλέπει και δεν τον προβληματίζουν.
Ελπίζω και προσδοκώ σε καλή μπάλα και φυσικά σε νίκη στο επόμενο ματς με τον Πανιώνιο στη Ν. Σμύρνη. Απαραίτητα νίκη!
