7 Ιανουαρίου 2008

ΦΙΕΣΤΑ ΧΕΣΤΑ

1 αιώνας Παναθηναϊκός. 1 αιώνας ένδοξης ιστορίας που τα τελευταία χρόνια η οικογένεια Βαρδινογιάννη έχει βαλθεί να διαλύσει. Αλλά ας μην γκρινιάζουμε χρονιάρα μέρα, μετά δηλαδή και την πρώτη νίκη της ομάδας στον 2ο αιώνα ζωής της.

Πάντως φιέστα-χέστα παραλίγο να γίνει αφού με το σύστημα '11-πίσω' της Καλαμαριάς, δυσκολευτήκαμε πάρα πολύ και ας όψεται ο τυπάρας Καραγκούνης που κέρδισε το πέναλτι (ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΕΝΑΛΤΙ κακόμοιροι δημοσιογραφίσκοι που καλύτερα να ασχοληθείτε με την σφαγή του Ηρακλή από την γνωστή ομάδα του δημοσίου) και η ψυχραιμία του Σάλπι που μας έδωσε την νίκη, τους 3 βαθμούς, την δεύτερη θέση και κυρίως την ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ για να πάμε την άλλη Κυριακή στο τηγάνι και να τα δώσουμε όλα απέναντι στον γαύρο.

Η ομάδα πάντως χτες ήταν χάλια, ασχέτως αν όπως είπα η Καλαμαριά έπαιξε αντιποδόσφαιρο. Πρέπει να βρεθεί λύση να ξεκλειδώνουμε και αυτές τις άμυνες που στην Ελλάδα την παίζουν οι πλειοψηφία των ομάδων. Από τα ευχάριστα χτες η παρουσία του Φορέα, η επιστροφή του Έκι και η φανέλα που αν δεν είχε και τον χορηγό θα ήταν πραγματικά τέλεια.

ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΛΟΙ. ΤΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΟΔΕΥΤΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ.


ΥΓ: Ρε Αθανασόπουλε και λίγα σου συρε ο Φορέας. ΕΞΩ ΡΕ ΟΙ ΤΣΑΤΣΟΙ...