Προφανώς. Όταν οι παίχτες θέλουν να παίξουν, δεν τους εμποδίζει ούτε ο χάλια αγωνιστικός χώρος, ούτε ο αντίπαλος, ούτε τίποτα. Φάνηκε χτες στο δεύτερο ημίχρονο πως όταν οι παίχτες απελευθερωθούν από το άγχος, πεισμώσουν και όταν πραγματικά έχουν το στοιχειώδες πάθος που απαιτείται για να φοράς την φανέλα του Παναθηναικού τότε τα 4 γκολ στα Γιάννενα φαντάζουν λίγα και η απόδοση του δευτέρου ημιχρόνου θα φαντάζει το μίνιμουμ των δυνατοτήτων αυτής της ομάδας που ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ ο Νιόμπλιας με τον Βαζέχα της έδωσαν ένα νέο αέρα και σίγουρα την έκαναν πιο ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ, χωρίς αυτό που λέω να ακυρώνει το έργο του Τεν Κάτε.
Γκολάρα ο Σισσέ στο 2-0, τεράστιος τερματοφύλακας αποδεικνύεται ο Τζόρβας και επιτέλους κάτι πρέπει να γίνει με τον Καραγκούνη ο οποίος ίσως τελικά αυτός να πρέπει να είναι η αλλαγή του Νίνη και όχι το αντίστροφο. Ο άνθρωπος πλέον έχει αρχίσει να κουράζει και με αυτόν στην ενδεκάδα παίζουμε με πρώτη ενώ με το Νίνη χτες ανεβάσαμε....τετάρτη! Απαράδεκτος ο Λέτο που πρέπει να καταλάβει οτι δεν παίζει στον γαύρο πλέον αλλά σε μια σοβαρή ομάδα και αν δεν μπορεί να το καταλάβει, τότε όσο καλός παίχτης και αν είναι (που είναι), δεν έχει θέση στον Παναθηναικό. Απλά τα πράγματα. Ο Παναθηναικός είναι μεγάλη και σοβαρή ομάδα και όχι σύλλογος καραγκιόζηδων όπως η ομαδούλα της τρούμπας.
Μπράβο για την εμφάνιση και όταν η ομάδα αρχίσει να αξιοποιεί και τα δύο ημίχρονα τότε το πρωτάθλημα θα είναι πλεόν ο εύκολος στόχος και θα σκεφτόμαστε μεγαλύτερα πράγματα...
