Ήταν σαν να έβλεπα το ίδιο έργο για 1000η φορά. Ένας νωχελικός, φοβισμένος, χωρίς πάθος Παναθηναικός από το παλιό 'καλό' παρελθόν και το πρώτο ημίχρονο χαμένο με μονότερμα από τους Τούρκους και εμείς με το κλασσικό σύστημα: παίρνει ο Βύντρα τη μπάλα; Γιόμα. Παίρνει ο Δάρλας την μπάλα; Λάθος πάσα. Παίρνει Σιμάο τη μπάλα; Κατευθείαν πίσω στην άμυνα γιατί προφανώς το παιδί φοβάται. Πάει κατά λάθος η μπάλα μπροστά; Ε σίγουρα Σισσέ και Ρουκάβινα θα είναι offside. Χιλιοπαιγμένο έργο φέτος.
Στο δεύτερο ημίχρονο δεχτήκαμε κλασσικά ένα χαζογκολ μετά από ηλίθιο φάουλ που προέκυψε από λάθος του καλύτερου αμυντικού της Ελλάδας σύμφωνα με τον προπονητή μας και μετά λίιιιιγο ξυπνήσαμε κάναμε 2-3 ψευτοευκαιρίες αλλά και αυτές χωρίς μεγάλη επιτυχία καθώς φαινόταν από χιλιόμετρα πως δεν ήταν δουλεμένες φάσεις αλλά περισσότερο ξεσπάσματα μερικών παιχτών που βασιζόντουσαν περισσότερο στο πάθος τους και την όρεξη τους (πχ Νίνης).
Γενικά για 3ο σερί παιχνίδι ο Παναθηναικός ΔΕΝ νικάει, ο Παναθηναικός ΔΕΝ σκοράρει, ο Παναθηναικός προβληματίζει. Δεν έχω όρεξη για γκρίνιες γιατί θα κατηγορηθώ πάλι οτι εγώ φταίω που δεν νίκησε ο Παναθηναικός αλλά θα πώ μόνο πως ελπίζω πραγματικά Πατέρας και Τεν Κάτε να ξέρουν τί κάνουν. Αυτά και προσμένω με ελπίδα το μέλλον επαναλαμβάνωντας ή μάλλον βροντοφωνάζωντας για ακόμη μια γαμημένη φορά από αυτό εδώ το blog:
ΞΥΠΝΗΣΤΕ! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΦΕΤΟΣ!
