6 χρόνια μετά εκείνο το πρωτάθλημα του Ολισαντέμπε που δεν ήμαστε οι καλύτεροι αλλά οι λιγότερο χειρότεροι, φέτος μετά από αλλαγή διοίκησης-προπονητών-ολίγο νοοτροπίας και μετά από πολύ-πολύ χρήμα είμαστε και πρώτοι και καλύτεροι. Μετά από μια χρονιά που ίσως από πλεονεξία περιμέναμε κάτι παραπάνω πχ στην Ευρώπη ή σε μερικά ντέρμπυ, η αλήθεια είναι πως ήταν από τις καλύτερες χρονιές της ομάδας, με καλούς παίχτες, με ψιλοκαλή μπάλα και με μια ομάδα που σχεδόν αποπνέει υγεία και λέω σχεδόν γιατί θέλει ακόμα πολύ δουλειά η ομάδα σε θέματα νοοτροπίας και αντιμετώπισης καταστάσεων. Πχ αυτό που έγινε με την Σταντάρ είναι ανεπίτρεπτο. Όπως ανεπίτρεπτο ήταν που μια ολόκληρη σεζόν η ομάδα δεν είχε σοβαρή άμυνα, άν ήταν καθόλου άμυνα αυτό το πράγμα που είδαμε εφέτος.
Είμαι τρομερά χαρούμενος για το πρωτάθλημα, είναι το πρώτο πράσινο πρωτάθλημα που βλέπει το blog αυτό, είναι το πρώτο πράσινο πρωτάθλημα του γιού μου και είμαι σίγουρος πως η κόκκινη δυναστεία της παράγκας και της ξεφτίλας έχει λήξει για τα καλά. Αυτό δεν σημαίνει οτι δεν θα ξαναπάρει ο γαύρος πρωτάθλημα ποτέ. Αν είναι καλύτερος από εμάς ας το πάρει. Αλλά πραγματικά είμαι πεπεισμένος οτι αρχίζει μια νέα εποχή στο ποδόσφαιρο μας, στο κόλλημα μας και εν τέλει στην αρρώστεια μας, τον ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ μας!
Π Ρ Ω Τ Α Θ Λ Η Μ Α ΡΕΕΕΕΕ!!!!!
ΥΓ: Πόσο κομπλεξομαλάκες είναι αυτοί που σήμερα δεν πήγαν γήπεδο να γεμίσουν σε ένα ματς-φιέστα που ουσιαστικά παίρναμε το πρωτάθλημα; Μάλλον μερικοί μόνο για γκρίνιες-μιζέρια και να βρίζουν τον γαύρο είναι...
