Χ μέσα στην 'καυτή' Λεωφόρο και αποκλεισμός από το UEFA τόσο νωρίς όσο αποκλείονται και κάτι ομαδούλες από Ρουμανία, Μολδαβία, Ουκρανία, Λιχτενστάιν, κοκ. Αλλά και εμείς τί είμαστε τελικά; Μια μικρή ομάδα έχουμε καταντήσει, σε ένα μικρό γήπεδο, με οπαδούς αποκλεισμένους και φιλάθλους στο γήπεδο που να βρίζουν επί 90 λεπτά τον γαύρο σαν ανεγκέφαλα 15χρονα. Και φυσικά ως μικρή ομάδα που έχουμε γίνει αποκλειστήκαμε από κάτι άτεχνα ταγάρια από την Σκωτία, από ένα ευρωπαικό καφενείο που μια σοβαρή ομάδα έπρεπε να της είχε ρίξει 2 στην Σκωτία και άλλα 3 εδώ. Αλλά όχι. Εμείς όχι.
Η ομάδα μας εγκλωβισμένη στην στενομυαλιά του Πεσέιρο και στα κολλήματα του δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του αγώνα. Ποιά είναι τα κολλήματα; Ποστίγκα (εξελίσσεται σε τεράστιο παλτό), Τζιόλης (περπατητής-αδιάφορος-εκνευριστικός), μη χρησιμοποίηση Μανούτσο (για 3 μήνες τον πήραμε ρε μαλάκα πότε θα τον βάλεις;), μη χρησιμοποίηση Νίνη. Όταν το κέντρο μας στο δεύτερο ημίχρονο κατέρρευσε ο Πεσέιρος αγρόν ηγόραζε. Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά. Βρώμαγε η υπόθεση οτι αργά ή γρήγορα θα μας το καρφώσουν οι Σκωτσέζοι αλλά από αντίδραση τίποτα. Μην χαλάσει η μαγιά του Τζιόλη και του Βύντρα. Εκνευριστική αδιαφορία από τον πάγκο και πραγματικά νοοτροπία ΜΙΚΡΗΣ ΟΜΑΔΑΣ.
Ας την χαίρονται αυτή την ομάδα ο Τζίγγερ με τους αυλικούς του. Ας έχουν γεμάτη τη Λεωφόρο έτσι και ας βαυκαλίζονται λέγοντας τί καυτή έδρα έχουμε. Όταν ανάγουμε την μετριότητα σε ιδανικό τότε τα βλέπουμε τα αποτελέσματα. Εμείς η...'μειοψηφία' απλώς στεναχωριόμαστε και ματώνει η καρδιά μας βλέποντας αυτή την απαξίωση. Ο Τζίγγερ τα κονομάει και εφόσον υπάρχουν κορόιδα που του τα ακουμπάνε θα τα κονομάει για μια ζωή.
Δυστυχώς πιστεύω τα χειρότερα δεν έχουν έρθει και φέτος είναι ακόμα πιο χάλια από πέρσι γιατί δυστυχώς φέτος η ομάδα με ορισμένες παρουσίες της μας είχε δημιουργήσει προσδοκίες. Και έτσι το ξενέρωμα είναι ακόμα μεγαλύτερο.
