13 Ιανουαρίου 2012

'Εσκασε...

Πυροτέχνημα ήταν και πάει και ο φετινός Παναθηναικός. Γενάρη μήνα εκτός του 50% των στόχων μας και σιγά μην πάρουμε πρωτάθλημα. Ακόμα και υπερμπάλα να παίζαμε πάλι δεν θα μας αφήνανε. Αλλά κακά τα ψέμματα τελείωσε το παραμυθάκι του 4-5-0, μιας ομάδας με καλό προπονητή 2-3 καλούς παίχτους και πολλούς κακούς, μια ομάδα ΜΟΝΗ χωρίς πρόεδρο, χωρίς διοίκηση, χωρίς λεφτά, χωρίς ψυχή.

Αποκλεισμός από τον...πανιώνιο στο κύπελλο και κατακόρυφη πτώση του πάθου και της αγωνιστικότητας στους τελευταίους αγώνες. Φυσικό ήταν. Πόσο να αντέξουμε; Και μάλιστα με όλους και όλα εναντίον μας; Για μένα όμως το χειρότερο είναι οτι εδώ και 5 μήνες παίχτηκε ένα απίστευτο παραμύθι από τον Τζίγγερ και τον Τσάκα που μας ξεφτύλισε σε όλο το κόσμο και ενώ η κατάσταση είναι χειρότερη από το 2009 όταν έγινε το συλλαλητήριο, τώρα δεν γίνεται απολύτως τίποτα. Νιρβάνα. Αποβλάκωση απ' όλους. Θα μου πεις έτσι σκατά όπως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα με την μπάλα θα ασχολούμαστε; Εγώ εδώ ένα blog και δεν έχω κουράγιο να γράψω.

Θα γίνει ανάσταση του Παναθηναικού μας;