Χτες ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ που έπαιζε από την πλευρά μας ήταν ο 16χρονος Νίνης. Ο μόνος που προσπαθούσε να κάνει παιχνίδι από τα δεξιά, την ίδια στιγμή που Τζιόλης, Μπόβιο και Βίκτορ, βολοδέρνανε κάπου στη μεσαία γραμμή. Ενδεικτικό είναι οτι στο πρώτο μέρος οι αμυντικοί πιό πολύ δίναν πάσα στον Νίνη παρά στους άλλους αφού ήταν η πλέον σίγουρη λύση για ομαλή ανάπτυξη του παιχνιδιού μας. Φοβερή ταχύτητα, απίστευτη τρίπλα αλλά πάνω απ' όλα ΟΡΕΞΗ και ΠΑΘΟΣ για διάκριση. Κάτι που έλειπε από τους υπόλοιπους με εξαίρεση τον Σάλπι που έτρεχε αλλά στο πρώτο μέρος τζάμπα αφού ήταν μόνος και αποκομμένος στην επίθεση. Χίλια μπράβο στον Μουνιόθ που τόλμησε να ρισκάρει και του βγήκε. Ελπίζω να πήραν το μήνυμα οι υπόλοιποι (κάτι Ρομέρο και Μπόβιο πχ) αλλά σίγουρα η ομάδα μόνο κερδισμένη μπορεί να βγήκε χτες από την φοβερή εμφάνιση ενός ΠΑΙΔΙΟΥ από τις ακαδημίες μας. Αρκεί να μην τον κάψουμε και αυτόν.
Κατα τα άλλα στο δεύτερο ημίχρονο εγώ προσωπικά είδα τον καλύτερο Παναθηναικό φέτος. Μονότερμα το Αιγάλεω και ευκαιρίες και φάσεις με το τσουβάλι. Δοκάρια, αποκρούσεις και τι δεν έγινε. Ο Γιάννου δεν άφηνε τίποτα να πάει μέσα και φαινόταν οτι θα πάει στο 0-0 το ματς αλλά κυρίως λόγω απίστευτης δικιάς μας ατυχίας. Τελικά μετά από πάσα του πάρα πολύ καλού χτες Ίβανσιτς, ο Μάντζιος με ωραίο τρόπο πέτυχε το νικητήριο γκολ και πήραμε μια ανάσα ακόμα στο κυνήγι....της δεύτερης θέσης. Πολύ καλοί χτες στο β' μέρος οι Ίβανσιτς, Τζιόλης και Μάντζιος. Αλλά τα συγχαρητήρια ανήκουν στον Νίνη και κυρίως στον Μουνιόθ. Επόμενο ματς την Τετάρτη στην Καλαμαριά για τον επαναληπτικό αγώνα Κυπέλλου.
