23 Νοεμβρίου 2005

ΚΡΥΟ ΝΤΟΥΣ

Πολύ βροχή χτές στο ΟΑΚΑ, συνθήκες τυφώνα και ο τυφώνας αυτός πήρε και σήκωσε τα παλλικάρια του Αλβέρτου Μαλεζάνι που κατάφερε να ξαναχάσει από τον συμπατριώτη του καραγκιόζο με το κασκέτο Κόσμι.

Παίξαμε πάρα πολύ καλά στο 1ο ημίχρονο, αλλά φυσικά είμασταν ελεήμονες και αντι να βάλουμε άλλο ένα γκολ τουλάχιστον, αρκεστήκαμε στο 1-0 στο 45+ με τον εκπληκτικό χτές Μπίδη. Κατά τα άλλα στο 2ο κλασσικά η περίφημη φυσική μας κατάσταση πήγε περίπατο, οπισθοχωρήσαμε και με μόνους να παίζουν τον Έκι και τον φοβερό Μάντζιο, φάγαμε σε 2 λεπτά 2 γκολάκια, το ένα από γκέλα που μόνο σε εμάς συμβαίνει τόσο συχνά και το άλλο από άπιαστο σουτ του γερο-Καντελά.

Αν κερδίζαμε χτές θα μιλούσα ίσως σήμερα για τον καλύτερο φετινό ΠΑΟ, για παίχτες παθιασμένους και για μια μεγάλη νίκη. Αλλά η ήττα είναι πικρή. Ειδικά όταν προέρχεται μετά από καλή εμφάνιση απέναντι όμως σε ένα καφενείο. Γιατί καφενείο είναι η Udinese με τον γραφικό της προπονητή. Καταφέραμε να κάνουμε υπερ-παίχτη κάποιον Ιακουίντα και να δώσουμε πάλι αφορμή για αρνητικά σχόλια στους εντός και εκτός έδρας γραφικούς.

Κρίμα γιατί αυτή η ομάδα είχε μια μεγάλη ευκαιρία για εξιλέωση και για αναστροφή του αρνητικού κλίματος. Τώρα ο δρόμος έχει γίνει επικίνδυνα κατηφορικός και θα γίνει ακόμα χειρότερος μετά από τον επόμενο αγώνα με την Ξάνθη....

ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΓΗΠΕΔΟ ΧΤΕΣ.....ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ!